De Dialectica

من برای اولین بار در سال 1966 به دیالکتیکا علاقه مند شدم، در حالی که در حال جستجوی مجدد دانش آگوستین از منطق بودم. در آن زمان من ترجمه ای از متن موریست انجام دادم و آن را به عنوان ضمیمه پایان نامه دکتری خود قرار دادم (ییل، 1967). در سال 1971 ترجمه را بر اساس متن انتقادی ویلهلم کرسیلیوس (1857) به طور کامل اصلاح کردم و اخیراً دوباره آن را اصلاح کردم تا با ویرایش جدید پروفسور یان پینبورگ مطابقت داشته باشد. تنها ترجمه قبلاً منتشر شده از کل De dialectica. ترجمه فرانسوی N. H. Barreau در Oeuvres تکمیل سنت آگوستین (1873) است. توماس استنلی بخش هایی از فصل های ششم و نهم را به عنوان بخشی از شرح منطق رواقی در تاریخ فلسفه خود به انگلیسی ترجمه کرد (Pt. VIII, 1656). من De dialectica را به زبان انگلیسی ارائه می‌دهم به این امید که مورد علاقه مورخان منطق و سنت هنرهای لیبرال و دانشجویان اندیشه آگوستین باشد. در ترجمه بیشتر به همان اندازه تحت اللفظی بوده ام که با استفاده از انگلیسی سازگار است. اگرچه گنجاندن متن لاتین ممکن است ترجمه آزادتر را توجیه کند، به عنوان مثال، استفاده از اصطلاحات فنی مدرن، به نظر می رسد بهتر است به لاتین نزدیک بمانیم. یکی از . ارزش ها در مطالعه اثری مانند دیالکتیکا این است که موضوعات آشنا را در اصطلاحی نه چندان آشنا مورد بحث قرار دهیم. در ترجمه من از این قراردادها پیروی می کنم.

I first became interested in De dialectica in 1966, while I was doing re­ search on Augustine's knowledge of logic. At the time I made a transla­ tion of the Maurist text and included it as an appendix to my doctoral dissertation (Yale, 1967). In 1971 I thoroughly revised the translation on the basis of the critical text of Wilhelm Crecelius (1857) and I have re­ cently revised it again to conform to Professor Jan Pinborg's new edition. The only previously published translation of the whole of De dialectica . is N. H. Barreau's French translation in the Oeuvres completes de Saint Augustin (1873). Thomas Stanley translated parts of Chapters Six and Nine into English as part of the account of Stoic logic in his History of Philosophy (Pt. VIII, 1656). I offer De dialectica in English in the hope that it will be of some interest to historians of logic and of the liberal arts tradition and to students of the thought of Augustine. In translating I have for the most part been as literal as is consistent with English usage. Although inclusion of the Latin text might have justified a freer translation, for example, the use of modern technical terms, it seemed better to stay close to the Latin. One of the . values in studying a work such as De dialectica is to see familiar topics discussed in a terminology not so familiar. In the translation I follow these conventions.