Das radikale Milieu: Kieler Novemberrevolution, Sozialwissenschaft und Linksradikalismus 1917 – 1922

به عنوان یک جنبش اجتماعی دوران انقلابی بین سالهای 1917 و 1922، افراط گرایی چپ تعدادی از دانشمندان علوم اجتماعی جوان را به خود جذب کرد. دتلف زیگفرید به بررسی نیروهای الزام آور و شبکه روابط در یک محیط فکری می پردازد که در موسسه کیل برای اقتصاد جهانی پدیدار شد. نزدیکان او، شاگردان فردیناند تونیس و برنهارد هارمز، نگران جنبش‌ها و ایده‌های رادیکال زمان خود بودند و برخی نیز بر همین اساس درگیر بودند. در همان زمان، یک جریان شورایی در کیل شکل گرفت که از طریق ارتباطات ایده آل و شخصی به طور سست با این محیط پیوند داشت، اما پویایی خاص خود را نیز توسعه داد. روشنفکرانی مانند کورت آلبرت گرلاخ، ریچارد سورج، آلفرد میوزل، رودولف هبرل و آدولف دثمان که بعدها در علم، سیاست و تجارت نامی برای خود دست و پا کردند، ریشه‌های حرفه‌ای و سیاسی خود را در این عالم کوچک داشتند.

Als soziale Bewegung der Revolutionszeit zwischen 1917 und 1922 zog der Linksradikalismus eine Reihe von jüngeren Sozialwissenschaftlern an. Detlef Siegfried untersucht die Bindekräfte und Beziehungsnetze eines Intellektuellenmilieus, das am Kieler Institut für Weltwirtschaft entstand. Dessen Angehörige, Schüler von Ferdinand Tönnies und Bernhard Harms, beschäftigten sich mit den radikalen Bewegungen und Ideen ihrer Zeit und engagierten sich zum Teil entsprechend. Gleichzeitig bildete sich in Kiel eine rätekommunistische Strömung heraus, die durch ideelle und personelle Querverbindungen mit diesem Milieu lose verbunden war, aber auch eine Eigendynamik entwickelte. Intellektuelle wie Kurt Albert Gerlach, Richard Sorge, Alfred Meusel, Rudolf Heberle und Adolf Dethmann, die sich später in Wissenschaft, Politik und Wirtschaft einen Namen machten, hatten in diesem Mikrokosmos ihre fachlichen und politischen Wurzeln.