دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Dr. Peter Böck (auth.)
سری: Advances in Anatomy, Embryology and Cell Biology / Ergebnisse der Anatomie und Entwicklungsgeschichte / Revues d’anatomie et de morphologie expérimentale 48/1
ISBN (شابک) : 9783540063681, 9783642656538
ناشر: Springer-Verlag Berlin Heidelberg
سال نشر: 1973
تعداد صفحات: 85
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب بدن کاروتید موش: پزشکی / بهداشت عمومی، عمومی
در صورت تبدیل فایل کتاب Das Glomus caroticum der Maus به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بدن کاروتید موش نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
I. بدن کاروتید به عنوان پاراگانگلیون کرومافین بدن کاروتید اولین پاراگانگلیونی بود که یافت شد (Taube, 1743 و Berckelmann, 1744؛ به نقل از Kohn, 1900) و در ابتدا تصور می شد که یک گانگلیون سمپاتیک است، احتمالاً به دلیل فراوانی اعصاب فقط لوشکا (1862) ساختار اپیتلوئید را، شبیه به یک غده داخلی، به اندازه کافی مهم دانست که از یک "غده عصبی" صحبت کند. دیدگاه او در مورد ماهیت اندام با انتخاب نام به بهترین وجه نشان داده می شود: "Glomeruli arteriosi". intercaro tici». در واقع، این اشکال ساختاری متقابلاً انحصاری نیستند، اما هر دو ویژگی - ویژگی رشدی سلول های اپیتلوئید و فراوانی چشمگیر عروق شریانی - باید به عنوان علائم مشخص بدن کاروتید در نظر گرفته شوند. اولین مشاهده واکنش کرومافین در سلولهای اپیتلوئیدی بدن کاروتید توسط استیلینگ (1892، 1898) انجام شد. بعدها، شکست واکنش کرومافین برای این بافت بارها مورد بحث قرار گرفت (برای خلاصهها به آدامز، 1958؛ سرافینی-فرکاسینی و فراسون، 1966؛ واتزکا، 1943 مراجعه کنید). در اکثر موارد امکان به دست آوردن واکنش مثبت کرومافین در بدن کاروتید وجود نداشت. این منجر به طبقهبندی بدن کاروتید در گروه «پارگانگلیونهای غیر کرومافین» شد (Watzka، 1943)، که در آن به عنوان نماینده اصلی و مشتق سیستم پاراسمپاتیک تفسیر شد، برخلاف پاراگانگلیون کرومافین، مشتقات سمپاتیک. سیستم عصبی.
I. Das Glomus caroticum als chromaffines Paraganglion Das Glomus caroticum wurde als erstes Paraganglion aufgefunden (Taube, 1743 und Berckelmann, 1744; zit. nach Kohn, 1900) und vorerst wohl wegen des Nervenreichtums fiir ein sympathisches Ganglion gehalten. Erst Luschka (1862) erachtete den epitheloiden Bau ahnlich einer inkretorischen Druse fiir wichtig genug, urn von einer ,Nervendriise" zu sprechen. Aus dieser Zeit sollten auch die Untersuchungen von Arnold (1865) iiber die GefaBversorgung des Glomus caro ticum beriicksichtigt werden. Arnold definiert seine Ansicht von der Natur des Organs am besten durch die ~Wahl des Namens: ,Glomeruli arteriosi intercaro tici". Tatsachlich schlieBen diese Strukturformen einander nicht aus, sondern beide Charakteristika - der inkretorische Charakter der epitheloiden Zellen und der auffallende Reichtum an arteriellen GefaBen - miissen als spezifisches Kenn zeichen des Glomus caroticum gelten. Die erste Beobachtung einer chromaffinen Reaktion der epitheloiden Zellen des Glomus caroticum stammt von Stilling (1892, 1898); Spater ist der Ausfall der chromaffinen Reaktion fiir dieses Gewebe immer wieder diskutiert worden (Zusammenfassungen s. Adams, 1958; Serafini-Fracassini und Frasson, 1966; Watzka, 1943). In der Mehrzahl der Faile wares nicht gelungen am Glomus caro ticum eine positive chromaffine Reaktion zu erzielen. Dies fiihrte zur Einreihung des Glomus caroticum in die Gruppe der ,nicht chromaffinen Paraganglien" (Watzka, 1943) woes als Hauptvertreter und Derivat des parasympathischen Sy stems interpretiert wurde, im Gegensatz zu chromaffinen Paraganglien, Abkomm lingen des Sympathicus.
Front Matter....Pages N2-6
Einleitung....Pages 7-9
Material und Methoden....Pages 9-12
Befunde....Pages 12-58
Diskussion....Pages 58-73
Zusammenfassung....Pages 74-75
Summary....Pages 75-77
Back Matter....Pages 77-84