ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Das Glomus caroticum der Maus

دانلود کتاب بدن کاروتید موش

Das Glomus caroticum der Maus

مشخصات کتاب

Das Glomus caroticum der Maus

ویرایش: 1 
نویسندگان:   
سری: Advances in Anatomy, Embryology and Cell Biology / Ergebnisse der Anatomie und Entwicklungsgeschichte / Revues d’anatomie et de morphologie expérimentale 48/1 
ISBN (شابک) : 9783540063681, 9783642656538 
ناشر: Springer-Verlag Berlin Heidelberg 
سال نشر: 1973 
تعداد صفحات: 85 
زبان: German 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 4 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 58,000



کلمات کلیدی مربوط به کتاب بدن کاروتید موش: پزشکی / بهداشت عمومی، عمومی



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 10


در صورت تبدیل فایل کتاب Das Glomus caroticum der Maus به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب بدن کاروتید موش نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب بدن کاروتید موش

I. بدن کاروتید به عنوان پاراگانگلیون کرومافین بدن کاروتید اولین پاراگانگلیونی بود که یافت شد (Taube, 1743 و Berckelmann, 1744؛ به نقل از Kohn, 1900) و در ابتدا تصور می شد که یک گانگلیون سمپاتیک است، احتمالاً به دلیل فراوانی اعصاب فقط لوشکا (1862) ساختار اپیتلوئید را، شبیه به یک غده داخلی، به اندازه کافی مهم دانست که از یک "غده عصبی" صحبت کند. دیدگاه او در مورد ماهیت اندام با انتخاب نام به بهترین وجه نشان داده می شود: "Glomeruli arteriosi". intercaro tici». در واقع، این اشکال ساختاری متقابلاً انحصاری نیستند، اما هر دو ویژگی - ویژگی رشدی سلول های اپیتلوئید و فراوانی چشمگیر عروق شریانی - باید به عنوان علائم مشخص بدن کاروتید در نظر گرفته شوند. اولین مشاهده واکنش کرومافین در سلولهای اپیتلوئیدی بدن کاروتید توسط استیلینگ (1892، 1898) انجام شد. بعدها، شکست واکنش کرومافین برای این بافت بارها مورد بحث قرار گرفت (برای خلاصه‌ها به آدامز، 1958؛ سرافینی-فرکاسینی و فراسون، 1966؛ واتزکا، 1943 مراجعه کنید). در اکثر موارد امکان به دست آوردن واکنش مثبت کرومافین در بدن کاروتید وجود نداشت. این منجر به طبقه‌بندی بدن کاروتید در گروه «پارگانگلیون‌های غیر کرومافین» شد (Watzka، 1943)، که در آن به عنوان نماینده اصلی و مشتق سیستم پاراسمپاتیک تفسیر شد، برخلاف پاراگانگلیون کرومافین، مشتقات سمپاتیک. سیستم عصبی.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

I. Das Glomus caroticum als chromaffines Paraganglion Das Glomus caroticum wurde als erstes Paraganglion aufgefunden (Taube, 1743 und Berckelmann, 1744; zit. nach Kohn, 1900) und vorerst wohl wegen des Nervenreichtums fiir ein sympathisches Ganglion gehalten. Erst Luschka (1862) erachtete den epitheloiden Bau ahnlich einer inkretorischen Druse fiir wichtig genug, urn von einer ,Nervendriise" zu sprechen. Aus dieser Zeit sollten auch die Untersuchungen von Arnold (1865) iiber die GefaBversorgung des Glomus caro­ ticum beriicksichtigt werden. Arnold definiert seine Ansicht von der Natur des Organs am besten durch die ~Wahl des Namens: ,Glomeruli arteriosi intercaro­ tici". Tatsachlich schlieBen diese Strukturformen einander nicht aus, sondern beide Charakteristika - der inkretorische Charakter der epitheloiden Zellen und der auffallende Reichtum an arteriellen GefaBen - miissen als spezifisches Kenn­ zeichen des Glomus caroticum gelten. Die erste Beobachtung einer chromaffinen Reaktion der epitheloiden Zellen des Glomus caroticum stammt von Stilling (1892, 1898); Spater ist der Ausfall der chromaffinen Reaktion fiir dieses Gewebe immer wieder diskutiert worden (Zusammenfassungen s. Adams, 1958; Serafini-Fracassini und Frasson, 1966; Watzka, 1943). In der Mehrzahl der Faile wares nicht gelungen am Glomus caro­ ticum eine positive chromaffine Reaktion zu erzielen. Dies fiihrte zur Einreihung des Glomus caroticum in die Gruppe der ,nicht chromaffinen Paraganglien" (Watzka, 1943) woes als Hauptvertreter und Derivat des parasympathischen Sy­ stems interpretiert wurde, im Gegensatz zu chromaffinen Paraganglien, Abkomm­ lingen des Sympathicus.



فهرست مطالب

Front Matter....Pages N2-6
Einleitung....Pages 7-9
Material und Methoden....Pages 9-12
Befunde....Pages 12-58
Diskussion....Pages 58-73
Zusammenfassung....Pages 74-75
Summary....Pages 75-77
Back Matter....Pages 77-84




نظرات کاربران