Dance and American Art: A Long Embrace

از باله تا بورلسک، از جیگ مرزی تا جیترباگ، آمریکایی‌ها همیشه عاشق تماشای رقص بوده‌اند، چه در سالن‌های رقص بزرگ، چه در قایق‌های رودخانه می‌سی‌سی‌پی و چه در خیابان‌ها. رقص و هنر آمریکایی نگاهی نوآورانه به ماهیت گریزان و خاطره انگیز رقص و هنرمندان تجسمی آمریکایی است که از اوایل قرن نوزدهم تا اواسط قرن نوزدهم از طریق نقاشی‌ها، مجسمه‌سازی‌ها، عکاسی‌ها و چاپ‌هایشان آن را به تصویر کشیده‌اند. قرن بیستم. نمرات هنرمندان مورد بحث شامل نمادهای بسیاری از هنر آمریکایی است: وینسلو هومر، جورج کالب بینگهام، مری کاسات، جیمز مک نیل ویستلر، الکساندر کالدر، جوزف کورنل، ادوارد استایچن، دیوید اسمیت، و دیگران.
    به عنوان موضوعی برای هنرمندان تجسمی. رقص معنای جدیدی به اسطوره های همیشگی آمریکا، هویت های گرامی و قدرتمندترین رویاهای آمریکا بخشیده است. تصویرهای آنها از رقص و رقصندگان، از ناشناس تا مشهور - آنا پاولوا، ایزدورا دانکن، لوئی فولر، ژوزفین بیکر، مارتا گراهام - به اهمیت پایدار سازمان فضایی، الگوی فیزیکی و حرکت موزون در ایجاد فرم زیبایی‌شناختی گواهی داده است.
    از طریق تحقیقات گسترده، نثر درخشان و بازتولید رنگ‌های زیبا، شارین آر. اودال، مورخ هنر، توجه را به شیوه‌هایی جلب می‌کند که به تصویر کشیدن هنرمندان از رقص، شخصیت بصری جهان مدرن را تعریف کرده و ایده‌های فرهنگی خاص در مورد نظم و نظم را تجسم می‌بخشد. به این معنی، در مورد بدن انسان، و در مورد آمیختگی های متنوعی که فرهنگ آمریکایی را در بر می گیرد.

From ballet to burlesque, from the frontier jig to the jitterbug, Americans have always loved watching dance, whether in grand ballrooms, on Mississippi riverboats, or in the streets. Dance and American Art is an innovative look at the elusive, evocative nature of dance and the American visual artists who captured it through their paintings, sculpture, photography, and prints from the early nineteenth century through the mid-twentieth century. The scores of artists discussed include many icons of American art: Winslow Homer, George Caleb Bingham, Mary Cassatt, James McNeill Whistler, Alexander Calder, Joseph Cornell, Edward Steichen, David Smith, and others.
    As a subject for visual artists, dance has given new meaning to America’s perennial myths, cherished identities, and most powerful dreams. Their portrayals of dance and dancers, from the anonymous to the famous—Anna Pavlova, Isadora Duncan, Loïe Fuller, Josephine Baker, Martha Graham—have testified to the enduring importance of spatial organization, physical pattern, and rhythmic motion in creating aesthetic form.
    Through extensive research, sparkling prose, and beautiful color reproductions, art historian Sharyn R. Udall draws attention to the ways that artists’ portrayals of dance have defined the visual character of the modern world and have embodied culturally specific ideas about order and meaning, about the human body, and about the diverse fusions that comprise American culture.