Dams, Displacement and Development : Perspectives from Río Negro, Guatemala

این کتاب با استفاده از مورد سد هیدروالکتریک شیکسوی در گواتمالا، که بین سال‌های 1978 و 1983 ساخته شد، اثرات جابه‌جایی را بر ساکنان سابق ریو نگرو، جامعه‌ای که توسط ارتش و شبه‌نظامی به اجبار بیرون رانده شده و تقریباً حذف شده بود، بررسی می‌کند. . با استفاده از بحث‌ها و شهادت‌های مصاحبه پایان باز، بر این حادثه خاص آوارگی و خشونت تمرکز می‌کند و نتایج 30 سال بعد را مورد بحث قرار می‌دهد. تاریخ گواتمالا گرفتار پروژه‌های توسعه‌ای است که منجر به آوارگی، خشونت و افزایش حاشیه‌نشینی جمعیت‌های بومی و غیربومی آن شد. به منظور ایجاد راه برای ابتکارات توسعه مانند تولید موز، نخل آفریقایی، قهوه و نیشکر؛ استخراج فلزاتی مانند طلا و نیکل؛ یا، در این مورد خاص، ساخت یک سد برق آبی، کمپزینوهای مستقر در خشکی، عمدتاً مایاها، به طور سیستماتیک از سرزمین‌های محل تولدشان ریشه کن شده و در ابهام قرار گرفته است.

یافته‌های تحقیق ارائه‌شده، بر اساس آن‌ها. در کار میدانی انجام شده از ژانویه تا آوریل 2009، نشان می دهد که اکثریت بازماندگان قتل عام های رخ داده هنوز تحت تأثیر ویرانی خانواده ها و معیشت خود قرار دارند. در حالی که شرایط مربوط به این رویداد منحصربه‌فرد است، مبارزات مشابه بر سر زمین و حقوق بشر تا کنون ادامه دارد - و اگر سیاست‌ها بدون تغییر باقی بماند، هم در آژانس‌های توسعه بین‌المللی و هم در دولت گواتمالا، درگیری‌های این ماهیت فقط در زمان افزایش می‌یابد. br>

Using the case of the Chixoy Hydroelectric Dam in Guatemala, constructed between 1978 and 1983, this book examines the effects of displacement on the former residents of Río Negro, a community forcibly evicted and nearly eliminated by the military and paramilitary. Using open-ended interview discussions and testimonies, it focuses on this specific incident of displacement and violence and discusses the outcomes 30 years later. Guatemala’s history is plagued by development projects that resulted in displacement, violence, and increased marginalization of its indigenous and non-indigenous populations. In order to make way for development initiatives such as the production of bananas, African palm, coffee and sugar cane; the extraction of metals such as gold and nickel; or, in this specific case, the construction of a hydroelectric dam, the land-based, predominately Maya campesinos have been systematically uprooted from the lands of their birth and launched into uncertainty.

The research findings presented, based on fieldwork conducted from January to April 2009, suggest that the majority of survivors from the massacres that took place are still adversely affected by the destruction of their families and livelihoods. While the circumstances pertaining to this event are unique, similar struggles over land and human rights continue into the present — and if policies remain unchanged, in both international development agencies as well as the Guatemalan government, clashes of this nature only increase in time.