مشخصات کتاب

Cézanne

ویرایش:  
نویسندگان: Cézanne. Paul  
سری:  
ISBN (شابک) : 9781780422053, 1780422059 
ناشر: Parkstone International 
سال نشر: 2005 
تعداد صفحات: 256 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 32 مگابایت 

کلمات کلیدی مربوط به کتاب سزان: آثار تصویری، بیوگرافی، سزان، پل، -- 1839-1906 -- آثار تصویری، سزان، پل، -- 1839-1906

در صورت تبدیل فایل کتاب Cézanne به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب سزان نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب سزان

سزان از زمان مرگش در 200 سال پیش، به مشهورترین نقاش قرن نوزدهم تبدیل شده است. او در سال 1839 در اکس‌آن پروونس به دنیا آمد و شادترین دوران زندگی‌اش دوران جوانی‌اش در پروونس، همراه با امیل زولا، ایتالیایی دیگر بود. سزان به پیروی از زولا، در بیست و یکمین سال زندگی خود به پاریس رفت. در طول جنگ فرانسه و پروس او ارتش را ترک کرد و زمان خود را بین نقاشی در فضای باز و استودیو تقسیم کرد. او به ولارد، دلال آثار هنری گفت: «من فقط یک نقاش هستم. شوخ طبعی پاریسی به من درد می دهد. نقاشی برهنه در سواحل قوس [رودخانه ای در نزدیکی ایکس] تنها چیزی است که می توانم بخواهم. او با تشویق رنوار، یکی از اولین کسانی که از او قدردانی کرد، در سال 1874 و 1877 با امپرسیونیست ها به نمایش گذاشت. او مورد تمسخر قرار گرفت، که او را عمیقا آزار داد. به قول خودش، جاه طلبی سزان این بود که «از امپرسیونیسم چیزی به اندازه نقاشی های موزه ها محکم و بادوام بسازد». هدف او دستیابی به آثار تاریخی به زبانی مدرن از لحن های درخشان و ارتعاشی بود. سزان می خواست رنگ طبیعی یک شی را حفظ کند و آن را با تأثیرات مختلف نور و سایه هماهنگ کند که سعی در از بین بردن آن دارد. برای ایجاد مقیاسی از تن ها که حجم و ویژگی فرم را بیان می کند. سزان عاشق رنگ آمیزی میوه بود، زیرا به او مدل های مطیع می داد و او کارگری کند بود. او قصد نداشت به سادگی از یک سیب کپی کند. او رنگ غالب و شخصیت میوه را حفظ کرد، اما جذابیت عاطفی فرم را با طرحی از تن های غنی و هماهنگ افزایش داد. او در نقاشی های خود از طبیعت بی جان استاد است. ترکیب میوه و سبزیجات او واقعاً دراماتیک است. آنها وزن، اشراف، سبک فرم های جاودانه را دارند. هیچ نقاش دیگری هرگز به یک سیب سرخ اعتقادی به این شدت تند، همدردی به این حقیقت معنوی، یا مشاهده ای تا این حد طولانی نداشت. هیچ نقاش دیگری با توانایی برابر قوی ترین انگیزه های خود را برای حیات بی جان حفظ نکرده است. سزان به نقاشی برجستگی دانش، که ضروری ترین کیفیت برای تمام تلاش های خلاق بود، بازگرداند. مرگ پدرش در سال 1886 او را به مردی ثروتمند تبدیل کرد، اما هیچ تغییری در شیوه زندگی پرهیزگار خود ایجاد نکرد. بلافاصله پس از آن، سزان به طور دائم در املاک خود در پروونس بازنشسته شد. او احتمالاً تنهاترین نقاش زمان خود بود. گاهی اوقات یک سودای کنجکاو به او حمله می کرد، یک ناامیدی سیاه. او وحشی‌تر و سخت‌گیرتر شد، بوم‌ها را از بین برد، آنها را از استودیوی خود به داخل درختان پرتاب کرد، آنها را در مزارع رها کرد و آنها را به پسرش داد تا پازل کند یا به مردم ایکس. در آغاز قرن، هنگامی که ولار به قصد خرید تمام سزانی‌هایی که می‌توانست به دست آورد، به پروونس رسید، دهقانان شنیدند که یک احمق از پاریس در واقع پول کتانی‌های کهنه‌ای را که از انبارها تولید می‌شد، به مقدار قابل توجهی توزیع می‌کند. تعداد طبیعت بی جان و مناظر استاد قدیمی ایکس غرق در شادی شد، اما شناخت خیلی دیر رسید. او در سال 1906 بر اثر تبی که در هنگام نقاشی در زیر باران بارانی گرفتار شد، درگذشت.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Since his death 200 years ago, Cézanne has become the most famous painter of the nineteenth century. He was born in Aix-en-Provence in 1839 and the happiest period of his life was his early youth in Provence, in company with Emile Zolá, another Italian. Following Zolá’s example, Cézanne went to Paris in his twenty-first year. During the Franco-Prussian war he deserted the military, dividing his time between open-air painting and the studio. He said to Vollard, an art dealer, “I’m only a painter. Parisian wit gives me a pain. Painting nudes on the banks of the Arc [a river near Aix] is all I could ask for.” Encouraged by Renoir, one of the first to appreciate him, he exhibited with the impressionists in 1874 and in 1877. He was received with derision, which deeply hurt him. Cézanne’s ambition, in his own words, was “to make out of Impressionism something as solid and durable as the paintings of the museums.” His aim was to achieve the monumental in a modern language of glowing, vibrating tones. Cézanne wanted to retain the natural colour of an object and to harmonise it with the various influences of light and shade trying to destroy it; to work out a scale of tones expressing the mass and character of the form. Cézanne loved to paint fruit because it afforded him obedient models and he was a slow worker. He did not intend to simply copy an apple. He kept the dominant colour and the character of the fruit, but heightened the emotional appeal of the form by a scheme of rich and concordant tones. In his paintings of still-life he is a master. His fruit and vegetable compositions are truly dramatic; they have the weight, the nobility, the style of immortal forms. No other painter ever brought to a red apple a conviction so heated, sympathy so genuinely spiritual, or an observation so protracted. No other painter of equal ability ever reserved for still-life his strongest impulses. Cézanne restored to painting the pre-eminence of knowledge, the most essential quality to all creative effort. The death of his father in 1886 made him a rich man, but he made no change in his abstemious mode of living. Soon afterwards, Cézanne retired permanently to his estate in Provence. He was probably the loneliest of painters of his day. At times a curious melancholy attacked him, a black hopelessness. He grew more savage and exacting, destroying canvases, throwing them out of his studio into the trees, abandoning them in the fields, and giving them to his son to cut into puzzles, or to the people of Aix. At the beginning of the century, when Vollard arrived in Provence with intentions of buying on speculation all the Cézannes he could get hold of, the peasantry, hearing that a fool from Paris was actually handing out money for old linen, produced from barns a considerable number of still-lifes and landscapes. The old master of Aix was overcome with joy, but recognition came too late. In 1906 he died from a fever contracted while painting in a downpour of rain.

فهرست مطالب

Chronology; Index.

نظرات کاربران

کتاب های تصادفی

دانلود کتاب Multinary alloys based on II-VI semiconductors

دانلود کتاب Chinesische Medizin in der Hals-, Nasen- und Ohrenheilkunde

دانلود کتاب Running Mac OS X Tiger

دانلود کتاب Estonia: implementing the EU accession agenda

دانلود کتاب Strategische PR-Evaluation: Erfassung, Bewertung und Kontrolle von Öffentlichkeitsarbeit