Cytokines, Stress, and Depression

سیتوکین ها در اوایل دهه هشتاد به عنوان سلول های مولکولی ارتباطی بین سلول های ایمنی و بین ایمونوسیت ها و سایر سلول های محیطی مانند فیبروبلاست ها و سلول های اندوتلیال مشخص شده بودند. آنها نقش کلیدی در تنظیم پاسخ ایمنی و هماهنگی پاسخ میزبان به عفونت دارند. بر اساس این ویژگی‌های بیولوژیکی، هیچ‌کس پیش‌بینی نمی‌کرد که یک دهه بعد سیتوکین‌ها در علوم اعصاب نفوذ کرده و در چندین مسیر تحقیقات فعلی نفوذ کنند. در عصب‌شناسی، ارتباط بین سیتوکین‌ها و التهاب، و نشان دادن نقش محوری برخی از این مولکول‌ها در مرگ سلولی به‌واسطه آپوپتوز، باعث بررسی درگیری آنها در چندین بیماری عصبی شامل یک جزء التهابی، از جمله مولتیپل اسکلروزیس، ترومای مغزی، سکته مغزی و بیماری آلزایمر. این جنبش در اواخر دهه هشتاد شروع شد و حوزه تحقیقاتی مربوطه به نام نورایمونولوژی در حال حاضر در حال رونق است. با این حال، در روانپزشکی، رابطه بین سیتوکین ها و اختلالات روانی بسیار کمتر مشهود بود و مدت بیشتری طول کشید تا تحقق یابد. اولین نشانه دخیل بودن سیتوکین ها در آسیب شناسی روانی مربوط به سرطان و پزشکی داخلی است.

Cytokines had been characterized in the early eighties as communication mole­ cules between immune cells, and between immunocytes and other peripheral cells, such as fibroblasts and endothelial cells. They play a key role in the regulation of the immune response and the coordination of the host response to infection. Based on these biological properties, nobody would have predicted that one decade later cytokines would burst upon neurosciences and permeate into several avenues of current research. In neurology, the connection between cytokines and inflammation, and the demonstration of a pivotal role of some of these molecules in cell death by apoptosis, prompted the investigation of their involvement in several neurological diseases involving an inflammatory component, including multiple sclerosis, brain trauma, stroke, and Alzheimer's disease. This movement started in the late eighties, and the corresponding field of research, known as neuroimmunology, is presently booming. In psychiatry, however, the relationship between cytokines and mental disorders was much less evident and took longer to materialize. The first indication that cytokines might be involved in psychopathology came from cancerology and internal medicine.