Current Topics in Microbiology and Immunology / Ergebnisse der Microbiologie und Immunitatsforschung

پیشرفت برجسته در زیست شناسی مولکولی تنها زمانی حاصل شد که جداسازی مولکول های عملکردی متمایز با بهره گیری از خواص بیوفیزیکی آنها ممکن شد. به همین ترتیب، تجزیه و تحلیل عملکردهای جمعیت‌های ناهمگن سلول‌های دارای قابلیت ایمنی، در مورد ویژگی‌های عملکردی زیرجمعیت‌های مختلف آن‌ها، تا زمانی که نتوان آن‌ها را به شکل نسبتاً خالص با شکنش انتخابی جدا کرد، انجام نمی‌شود. در طول چند سال اخیر پیشرفت های قابل توجهی در این زمینه حاصل شده است و سلول ها بر اساس اندازه، چگالی یا بار جدا شده اند (MILLER et aI. , 1969; SHORTMAN, 1968; ANDERSSON, 1973 c) یا با استفاده از مزایای بیشتر نشانگرهای سطحی ویژه ای که امکان تخلیه یا غنی سازی انتخابی یک زیرجمعیت مشخص از سلول ها را فراهم می کند (ویگزل و اندرسون، 1971). اگرچه تکنیک‌های جداسازی در انواع سیستم‌های سلولی مورد استفاده قرار گرفته‌اند، اما به‌ویژه در مطالعه سلول‌های رتیکولواندوتلیال و عمدتاً در مطالعه سلول‌های شرکت‌کننده در پاسخ‌های ایمنی مفید بوده‌اند. بررسی های بسیار گسترده ای نوشته شده است که به خوبی روش های مورد استفاده برای جداسازی سلول ها و نتایج به دست آمده با رویکردهای مختلف را پوشش می دهد (ویگزل و اندرسون، 1971؛ شورتمن، 1972). بررسی این اثر در حال تبدیل شدن به یک کار پرحجم تر است. از آنجایی که داده ها به سرعت جمع می شوند، ما سعی نمی کنیم چنین بررسی کاملی انجام دهیم.

Prominent progress in molecular biology was only made when it became possible to separate functionally distinct molecules by taking advantage of their biophysical properties. Likewise, the analysis of the functions of hetero­ geneous populations of immunocompetent cells, as to the functional properties of their various subpopulations, can not be done until these can be isolated in reasonably pure form by selective fractionation. During the last few years significant advances have been made in this field, and cells have been separated according to size, density or charge (MILLER et aI. , 1969; SHORTMAN, 1968; ANDERSSON, 1973 c), or by taking advantage of more specific surface markers to allow selective depletion or enrichment of a given subpopulation of cells (WIGZELL and ANDERSSON, 1971). Although separation techniques have been used in a variety of cellular systems, they have been particularly useful in the study of reticuloendothelial cells and primarily in the study of cells partici­ pating in the immune responses. Quite extensive reviews have been written which well cover the methods used for separation of cells and the results obtained with the various approaches (WIGZELL and ANDERSSON, 1971; SHORTMAN, 1972). To review this work is becoming a more and more voluminous task. As data rapidly accumulate, we will not try to make such a complete review.