Current Directions in Radiopharmaceutical Research and Development

تحقیقات رادیوفاناسئوتیک اخیراً دستخوش تغییر جهت عمده ای شده است. در سال‌های گذشته، عمدتاً به توسعه ردیاب‌های پرفیوژن، که توزیع زیستی آن‌ها جریان خون منطقه‌ای را به مناطقی از اندام‌های اصلی مانند قلب و مغز منعکس می‌کند، توجه داشته است. با این حال، یک جهت جدید اصلی مورد علاقه در حال حاضر در توسعه ردیاب های رادیویی متصل به گیرنده نهفته است که می تواند برای انجام خصوصیات in-vivo بافت های بیمار مورد استفاده قرار گیرد و این احتمال وجود دارد که بسیاری از تحقیقات آینده در این زمینه از این جهت پیروی کنند. . مشکلات در توسعه چنین ردیاب ها قابل توجه است. محقق ابتدا باید یک هدف امیدوارکننده برای توسعه رادیودارو شناسایی کند. مولکول‌های رادیواکتیو با فعالیت ویژه بالا باید طراحی و سنتز شوند که هم با میل ترکیبی بالا به گیرنده هدف متصل شوند و هم ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی داشته باشند که به آنها امکان می‌دهد به مقدار کافی به محل هدف برسند و در عین حال حداقل جذب را در غیر آن نشان دهند. -بافت های هدف بنابراین، پایگاه دانش مورد نیاز برای توسعه رادیوفاناسئوتیکی اکنون فراتر از محدودیت‌های شیمی رادیودارو گسترش یافته و شامل جنبه‌های بیوشیمی، زیست‌شناسی مولکولی و طراحی داروهای مرسوم می‌شود. مجموعه دانش پایه مورد نیاز برای حمایت از توسعه فعلی رادیودارو در حال تغییر است و دانشمندانی که در این عرصه کار می کنند باید در این زمینه آموزش ببینند. در عین حال، آخرین پیشرفت‌ها در این زمینه باید به جامعه علمی اطلاع داده شود تا پیشرفت این جهت جدید هیجان‌انگیز پژوهش را تحریک کند.

Radiophannaceutical research has recently undergone a major change in direction. In past years it has been concerned mainly with the development of perfusion tracers, the biodistribution of which reflect the regional blood flow to areas of major organs such as the heart and brain. However, a major new direction of interest now lies in the development of receptor-binding radio-tracers which can be used to perform in-vivo characterisation of diseased tissues and it is likely that much of the future research in this field will follow this direction. The difficulties in developing such tracers are considerable. The researcher must first identify a promising target for radiopharmaceutical development. High specific activity radioactive molecules must be designed and synthesised which will both bind to the target receptor with high affinity, and also have the physicochemical characteristics which will allow them to reach the target site in sufficient quantity while at the same time showing minimal uptake in non-target tissues. Thus the knowledge base required for radiophannaceutical development has now expanded beyond the limits of radiopharmaceutical chemistry to include aspects of biochemistry, molecular biology and conventional drug design. The portfolio of basic knowledge required to support current radiopharmaceutical development is changing and scientists working in this arena need to be trained in this regard. At the same time, the very latest developments in the field need to be communicated to the scientific community in order to stimulate the advancement of this exciting new direction of research.