Cuando 2 + 2 = 5: El reflejo del amor en un mundo sin amor

این اثر مجموعه‌ای از تأملات درباره خاطرات داستایوفسکی از زیرزمین است و معادله غیرقابل انکار 2 + 2 = 4 را نشان می‌دهد که نمادی از نقشه نفس برای نگه داشتن ما به قوانین خود است.

وقتی امید است. طلوع می کند و ما به عقیم بودن قوانین جهان پی می بریم، شروع می کنیم به این که 2 + 2 = 5، و می پذیریم که "هیچ قانونی جز قوانین خدا بر ما حاکم نیست"، همانطور که درس 76 آموزش می دهد. خطای باور اینکه 1 + 1 = 2، که واقعیت جدایی را تأیید می کند و دفاع ما را در برابر تنها معادله واقعی نشان می دهد: 1 + 1 = 1.

این روند درمان ذهنی است که منجر می شود ما عشق عیسی را به عنوان راهنمای زندگی در جهان بپذیریم، بدون اینکه اجازه دهیم چیزی بر آرامش درونی ما تأثیر بگذارد.

اعتراف می کنم که "دو و دو چهار هستند" یک چیز عالی است. اما برای تمجید به شما خواهم گفت که "دو و دو برابر پنج" نیز گاهی اوقات چیزی جذاب است.
(خاطراتی از زیرزمین)

Esta obra es una serie de reflexiones sobre las Memorias del subsuelo, de Dostoievsky, y en ella se muestra la incuestionable ecuación 2 + 2 = 4, que simboliza el plan del ego para mantenernos atados a sus leyes.

Cuando alborea la esperanza y comprobamos la esterilidad de las leyes del mundo, empezamos a darnos cuenta que 2 + 2 = 5, y aceptamos que no nos «gobiernan otras leyes que las de Dios», como enseña la lección 76. Esto nos lleva a deshacer el error fundamental de creer que 1 + 1 = 2, que afirma la realidad de la separación y representa nuestra defensa contra la única ecuación verdadera: 1 + 1 = 1.

Es este proceso de curación mental el que nos conduce a aceptar el amor de Jesús como guía para vivir en el mundo, sin permitir que nada afecte nuestra paz interior.

Admito que eso de «dos y dos son cuatro» es una cosa excelente; pero puesto a alabar, les diré que «dos y dos son cinco» es también, a veces, algo encantador.
(Memorias del subsuelo)