Cristianos y musulmanes en la España medieval

تقریباً هشت قرن مسیحیان و مسلمانان در کنار هم در شبه جزیره ایبری زندگی می کردند و تاریخ آنها عمدتاً از طریق وقایع نگاران هر دو جامعه که داستان آنها را می نوشتند به ما رسیده است. در مورد این دوره مطالب زیادی نوشته شده است و آن منابع تاریخی را توسعه می دهد. اما در مورد ذهنیت آن وقایع نگاران، از هر دو طرف، اندک است. آنها در مورد رقبای خود و در مورد خودشان چه فکر می کردند؟ دشمن را چگونه دیدند و چگونه آن را توصیف کردند؟ و خودشان؟ تصویر مفهومی عینی از واقعیت نیست و تجزیه و تحلیل آن می تواند به ما امکان درک "ذهنیت خصومت" بین دو ملت و خودآگاهی آنها به عنوان گروه های رقیب را بدهد. نویسنده مطالعه خود را به دوره ای از قرن هشتم، با فتح اسپانیا توسط مسلمانان، تا پایان «فتح مجدد بزرگ»، زمانی که دولت مسلمانان در غرناطا در اواخر قرن سیزدهم عقب نشینی کرد، محدود می کند.

Durante casi ocho siglos convivieron cristianos y musulmanes en la Península Ibérica, y su historia nos ha llegado en buena parte mediante cronistas de ambas comunidades, que iban escribiendo su relato. Mucho se ha escrito sobre este período, desarrollando esas fuentes históricas. Pero poco, sin embargo, sobre la propia mentalidad de esos cronistas, de ambos bandos. ¿Qué pensaban sobre sus rivales, y sobre sí mismos? ¿Cómo veían al enemigo, y cómo lo describieron? ¿Y a sí mismos? La imagen no es una concepció objetiva de la realidad, y su análisis puede permitirnos comprender la "mentalidad de hostilidad" entre ambos pueblos, y su autoconciencia como grupos rivales. El autor circunscribe su estudio al período desde el siglo VIII, con la conquista de España por los musulmanes, hasta el fin de la "Gran Reconquista", cuando el gobierno musulmán se replegó en Granada, ya en las postrimerías del siglo XIII.