Creating German Communism, 1890-1990: From Popular Protests to Socialist State

اریک ویتز تاریخ اجتماعی و سیاسی کمونیسم آلمان را از آغاز آن در پایان قرن نوزدهم تا فروپاشی جمهوری دموکراتیک آلمان در سال 1990 ارائه می‌کند. در اولین کتاب به زبان انگلیسی یا آلمانی برای بررسی کل این دوره، ویتز ظهور حزب کمونیست آلمان (KPD) را در پس‌زمینه آلمان امپراتوری و وایمار توصیف می‌کند و به وضوح توضیح می‌دهد که چگونه میراث این دوره‌ها شخصیت GDR را تا پایان عمر آن شکل داده است.

در آلمان وایمار، سوسیال دموکرات ها و نخبگان قدیمی آلمان دیوانه وار تلاش کردند تا جامعه ای آشفته را منضبط کنند. استراتژی های آنها کمونیست ها را از محل کار و خیابان ها بیرون راند، جایی که حزب در رویارویی با پلیس، سازمان های فاشیست، و حتی سوسیالیست ها، هواداران را جمع آوری کرد و کارگران را به کار گرفت. حزب در خیابانها سیاست نمایش و نمایش را ایجاد کرد که به جای میانجیگری در مسائل سیاسی عملی، اظهارات ایدئولوژیک و درگیری های فیزیکی خشن را تشویق می کرد. قدرت بدنی مردانه به عنوان ویژگی انقلابی نهایی مورد احترام قرار گرفت. فرهنگ سیاسی جنسیتی KPD سپس به سازش ناپذیری که مشخصه جمهوری دموکراتیک آلمان در طول تاریخ بود کمک کرد. رهبران کمونیست جمهوری دموکراتیک آلمان در حبس سیاست های جعلی در جمهوری وایمار باقی ماندند و به طرز غم انگیزی از خواسته ها و منافع مردم خود دور شدند.

Eric Weitz presents a social and political history of German communism from its beginnings at the end of the nineteenth century to the collapse of the German Democratic Republic in 1990. In the first book in English or in German to explore this entire period, Weitz describes the emergence of the Communist Party of Germany (KPD) against the background of Imperial and Weimar Germany, and clearly explains how the legacy of these periods shaped the character of the GDR to the very end of its existence.

In Weimar Germany, social democrats and Germany's old elites tried frantically to discipline a disordered society. Their strategies drove communists out of the workplace and into the streets, where the party gathered supporters in confrontations with the police, fascist organizations, and even socialists and employed workers. In the streets the party forged a politics of display and spectacle, which encouraged ideological pronouncements and harsh physical engagements rather than the mediation of practical political issues. Male physical prowess came to be venerated as the ultimate revolutionary quality. The KPD's gendered political culture then contributed to the intransigence that characterized the German Democratic Republic throughout its history. The communist leaders of the GDR remained imprisoned in policies forged in the Weimar Republic and became tragically removed from the desires and interests of their own populace.