Cracker Culture: Celtic Ways in the Old South

نویسنده اصرار دارد که جنوبی ها و شمالی ها هرگز شبیه هم نبودند. استعمارگران آمریکایی که در طول قرن های 17 و 18 در جنوب و غرب پنسیلوانیا ساکن شدند، عمدتاً از "حاشیه سلتیک" جزایر بریتانیا بودند. فرهنگی که این مردم در دنیای جدید حفظ کردند به میزان قابل توجهی به دلیل تفاوت بین آنها و یانکی های نیوانگلند است که بیشتر آنها از مناطق پست نیمه جنوب شرقی جزیره بریتانیا سرچشمه می گیرند. سلت‌ها و نوادگان «کراکر» از پایگاه مستحکم خود در مناطق عقب‌نشینی جنوبی، در طول دوره‌ی قبل از جنگ به سمت غرب رفتند تا زمانی که خود و شیوه‌های خود را در سراسر جنوب قدیمی مستقر کردند. در میان آن دسته از اعمالی که روش‌ها، ارزش‌ها، هنجارها و نگرش‌های سنتی آنها را تعیین می‌کرد، گله‌داری دام در محدوده باز بود، برخلاف کشاورزی مختلط که هم در جنوب شرقی بریتانیا و هم در نیوانگلند معمول بود. سلت‌ها راه‌های آرامی را به جنوب قدیمی آوردند که بیکاری و شادی را تقویت می‌کرد. مانند اجداد سلتی خود، جنوبی ها به طور مشخصی خشن بودند. آنها صلح طلبی را تحقیر کردند. آنها دعواها و دوئل ها را محترمانه می دانستند و به طور مداوم قوانینی را که برای کنترل اعمالشان طراحی شده بود نادیده می گرفتند. علاوه بر این، خانواده و خویشاوندی در بریتانیای سلتیک و جنوب پیش از جنگ بسیار مهمتر از انگلستان و شمال ایالات متحده بود. تفاوت‌های اساسی بین جنوبی‌ها و شمالی‌ها مسیر تاریخ پیش از جنگ آمریکا را شکل داد. درگیری آنها در دهه 1860 به اندازه فرهنگ علیه فرهنگ، برادر علیه برادر نبود.

The author insists that Southerners and Northerners were never alike. American colonists who settled south and west of Pennsylvania during the 17th and 18th centuries were mainly from the “Celtic fringe” of the British Isles. The culture that these people retained in the New World accounts in considerable measure for the difference between them and the Yankees of New England, most of whom originated in the lowlands of the southeastern half of the island of Britain. From their solid base in the southern backcountry, Celts and their “Cracker” descendants swept westward throughout the antebellum period until they had established themselves and their practices across the Old South. Basic among those practices that determined their traditional folkways, values, norms, and attitudes was the herding of livestock on the open range, in contrast to the mixed agriculture that was the norm both in southeastern Britain and in New England. The Celts brought to the Old South leisurely ways that fostered idleness and gaiety. Like their Celtic ancestors, Southerners were characteristically violent; they scorned pacifism; they considered fights and duels honorable and consistently ignored laws designed to control their actions. In addition, family and kinship were much more important in Celtic Britain and the antebellum South than in England and the Northern United States. Fundamental differences between Southerners and Northerners shaped the course of antebellum American history; their conflict in the 1860s was not so much brother against brother as culture against culture.