Cosmic Plasmas and Electromagnetic Phenomena

در چند دهه گذشته، علم پلاسما شاهد رشد زیادی در مطالعات آزمایشگاهی، شبیه‌سازی‌ها و فضا بوده است. پلاسما رایج ترین فاز ماده معمولی در جهان است. این حالتی است که در آن ماده یونیزه شده (حتی به اندازه 1٪) به شدت رسانای الکتریکی می شود. به این ترتیب، میدان های الکتریکی و مغناطیسی دوربرد بر رفتار آن غالب است. پلاسمای کیهانی بیشتر با ستارگان، ابرنواخترها، تپ اخترها و ستاره های نوترونی، اختروش ها و کهکشان های فعال در مجاورت سیاهچاله ها (یعنی جت ها و دیسک های برافزایشی آنها) مرتبط هستند. پدیده‌های پلاسمای کیهانی را می‌توان با روش‌های مختلفی مانند آزمایش‌های آزمایشگاهی، مشاهدات اخترفیزیکی، و رویکردهای نظری/محاسباتی (مانند MHD، شبیه‌سازی ذرات در سلول و غیره) مطالعه کرد. آنها رفتارهای پیچیده مغناطیسی هیدرودینامیکی، شتاب، تابش، آشفتگی و پدیده های مختلف ناپایداری را نشان می دهند. این شماره ویژه به نیاز فزاینده اصول علم پلاسما در اخترفیزیک می پردازد و درک فعلی ما از فیزیک پلاسماهای اخترفیزیکی، رفتارها و خواص الکترومغناطیسی آنها (مانند شوک، امواج، تلاطم، ناپایداری، برخورد، شتاب و تابش) را ارائه می دهد. میکروسکوپی و ماکروسکوپی. این شماره ویژه مجموعه‌ای از بررسی‌های پیشرفته را از کارشناسان بین‌المللی در زمینه پلاسماهای کیهانی و پدیده‌های الکترومغناطیسی با استفاده از رویکردهای نظری، مشاهدات اخترفیزیکی، آزمایش‌های آزمایشگاهی و مطالعات شبیه‌سازی پیشرفته ارائه می‌کند. p>

During the past few decades, plasma science has witnessed a great growth in laboratory studies, in simulations, and in space. Plasma is the most common phase of ordinary matter in the universe. It is a state in which ionized matter (even as low as 1%) becomes highly electrically conductive. As such, long-range electric and magnetic fields dominate its behavior. Cosmic plasmas are mostly associated with stars, supernovae, pulsars and neutron stars, quasars and active galaxies at the vicinities of black holes (i.e., their jets and accretion disks). Cosmic plasma phenomena can be studied with different methods, such as laboratory experiments, astrophysical observations, and theoretical/computational approaches (i.e., MHD, particle-in-cell simulations, etc.). They exhibit a multitude of complex magnetohydrodynamic behaviors, acceleration, radiation, turbulence, and various instability phenomena. This Special Issue addresses the growing need of the plasma science principles in astrophysics and presents our current understanding of the physics of astrophysical plasmas, their electromagnetic behaviors and properties (e.g., shocks, waves, turbulence, instabilities, collimation, acceleration and radiation), both microscopically and macroscopically. This Special Issue provides a series of state-of-the-art reviews from international experts in the field of cosmic plasmas and electromagnetic phenomena using theoretical approaches, astrophysical observations, laboratory experiments, and state-of-the-art simulation studies.