دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Corpus of Maya Hieroglyphic Inscriptions 9.2 (Piedras Negras)
دانلود کتاب مجموعه کتیبه‌های هیروگلیف مایا 9.2 (Piedras Negras)
مشخصات کتاب
Corpus of Maya Hieroglyphic Inscriptions 9.2 (Piedras Negras)
ویرایش: [9] نویسندگان: Ian Graham, Lucia Henderson, Peter Mathews, David Stuart سری: ناشر: Peabody Museum of Archaeology and Ethnology, Harvard University سال نشر: 2006 تعداد صفحات: 68 زبان: english فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 13 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 43,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Corpus of Maya Hieroglyphic Inscriptions 9.2 (Piedras Negras) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مجموعه کتیبه‌های هیروگلیف مایا 9.2 (Piedras Negras) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب مجموعه کتیبه‌های هیروگلیف مایا 9.2 (Piedras Negras)
Piedras Negras در Rio Usumacinta در منطقه دورافتاده شمال غربی دپارتمان Peten، گواتمالا قرار دارد. رودخانه در اینجا مسیر خود را در جهت کلی شمال غربی به سمت دشت های تاباسکو می پیچد و دره ای باریک را از میان چشم انداز تپه ای و شکسته کارستی می شکافد. ویرانه‌ها در میان چندین تپه صخره‌ای مشرف به Usumacinta قرار گرفته‌اند، جایی که سنگ‌های آهکی سیاه‌رنگ در امتداد ساحل رودخانه نام این مکان را به آن داده‌اند. تقریباً در چهل کیلومتری بالادست، به سمت جنوب شرقی و در کرانه مقابل، ویرانه های وسیع یاخچیلان قرار دارد. سفر به Piedras Negras با توجه به موقعیت ایزوله آن و امتداد رودخانه در نزدیکی آن که اغلب توسط رپیدها غیر قابل عبور می شود، همیشه دشوار بوده است. اصلی‌ترین و مطمئن‌ترین مسیر دسترسی به خرابه‌ها، مسیری طولانی است که از مرز مکزیک به سمت شمال می‌رود. این مسیر در ابتدا در اواخر دهه 1800 توسط کارگرانی از Tenosique، مکزیک افتتاح شد تا دسترسی به کمپ های چوبی مختلف یا مونتریاها در امتداد رودخانه فراهم شود. در ابتدا تا اردوگاه روبروی ال کایو (دسمپفیو)، حدود ده کیلومتری جنوب پیدراس نگراس گسترش یافت. مسیر به سمت Piedras Negras یک وسیله معمولی برای دسترسی باستان شناسان، غارتگران و گردشگران ماجراجو تا به امروز باقی مانده است. اگر این مسیر را انتخاب کنید، می‌توانید از Tenosique در جاده‌های شن و خاکی خوب به سمت جنوب به سمت جامعه مرزی Corregidora Ortiz برانید، جایی که یک ایست بازرسی نظامی مکزیکی بر آمدن و رفت و آمد بازدیدکنندگان به سایت نظارت می‌کند (تا سال 1999 گواتمالا هیچ حضور رسمی نداشت. در این مرز). در اینجا جاده قابل رانندگی به پایان می رسد، و پس از آن باید وسایل نقلیه را ترک کرد و پیاده ادامه داد و از مرز به گواتمالا عبور کرد. در طول فصل خشک (به طور کلی از مارس تا پایان ماه مه)، پیاده روی از این نقطه به Piedras Negras حدود پنج یا شش ساعت طول می کشد. مسیر جنگلی یک جهت شمال غربی-جنوب شرقی را در امتداد دره ای به طور کلی مسطح که تقریباً به موازات ریو اوسوماسینتا است دنبال می کند. تقریباً یازده کیلومتر دورتر از مرز، مسیر به رودخانه در El Porvenir، که زمانی محل اردوگاه rnonteria بود، نزدیک می‌شود و چندین تپه کوچک از آنجا می‌گذرد. مسیر برای چند کیلومتر در زمین‌های کمی سخت‌تر ادامه می‌یابد و وارد Piedras Negras در West Group Plaza، مقابل ساختار K-S می‌شود. در اینجا هنوز هم می‌توان بقایای زنگ‌زده یک تراکتور قدیمی دهه 1930 را دید که توسط پروژه دانشگاه پنسیلوانیا در امتداد همان مسیر (حیرت‌انگیز به نظر می‌رسد) به سمت خرابه‌ها رانده شد. دسترسی به Piedras Negras از طریق رودخانه نیز امکان پذیر است، اما باز هم آسان نیست. با فرض اینکه مسیرهای تندرو بالا قابل عبور هستند، لنج های چوبی بزرگ با موتورهای بیرونی و خلبانان مجرب می توانند از مناطق مختلف بالادست، مانند بتل در گواتمالا یا فرونترا کوروزال، در مکزیک، سفر کنند. گروه‌های تور خصوصی و سازندگان قایقرانی گاهی اوقات سفرهای برنامه‌ریزی شده‌ای را در امتداد Usumacinta انجام داده‌اند و معمولاً برای کمپ در Piedras Negras توقف می‌کنند. بقایای باستان‌شناسی در مجاورت Piedras Negras شامل EI Porvenir، که قبلاً ذکر شد، و سایت EI Cayo در جنوب است. ظاهراً دومی در دوران باستان ارتباطات سیاسی نزدیکی با پیدراس نگراس داشت. مراکز ضعیف شناخته شده Budsilha و La Mar، که برای اولین بار توسط Teobert Maler بیش از یک قرن پیش ثبت شده است (Maler 1903, pp. 89-96) در غرب مکزیک، در نزدیکی Rio Budsilha واقع شده اند، که از طریق چشمگیر به Usumacinta می ریزد. آبشارهایی در حدود ده کیلومتری پایین دست Piedras Negras. قلمرو گواتمالا در اطراف آن تقریباً برای باستان شناسان ناشناخته باقی مانده است، اما بر اساس گزارش ها شامل چندین خرابه مهم است.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Piedras Negras lies on the Rio Usumacinta in the remote northwest area of the Department of Peten, Guatemala. The river here winds its way in a general northwest direction toward the plains of Tabasco, cutting a narrow valley through the hilly and broken karstic landscape. The ruins are nestled among several rocky hills overlooking the Usumacinta, where blackened limestone outcroppings along the riverbank lend the site its name. Approximately forty kilometers upstream, to the southeast and on the opposite bank, are the extensive ruins of Yaxchilan. Travel to Piedras Negras has always been difficult, given its isolated location and the nearby stretches of the river that are often made impassable by rapids. The principal and most reliable route of access to the ruins is a longused trail running from the Mexican border to the north. The trail was originally opened in the late 1800s by laborers from Tenosique, Mexico, to provide access to various lumber camps, or monterias, located along the river. It originally extended as far as the encampment opposite El Cayo (Desempefio), some ten kilometers south of Piedras Negras. The trail to Piedras Negras has remained a customary means of access for archaeologists, looters, and adventurous tourists up to the present day. If opting for this route, one may drive from Tenosique on good gravel and dirt roads southward to the border community of Corregidora Ortiz, where a Mexican military checkpoint monitors the comings and goings of visitors into the site (as of 1999 Guatemala had no official presence on this border). Here the drivable road ends, and one must then leave vehicles and continue on foot, crossing the border into Guatemala. During the dry season (generally March through the end of May), the hike from this point into Piedras Negras takes about five or six hours. The forested trail follows a northwest-southeast direction along a generally flat valley that roughly parallels the Rio Usumacinta. Approximately eleven kilometers from the border, the trail comes close to the river at El Porvenir, once the site of a rnonteria encampment, and there passes several small mounds. The route continues for a few kilometers over somewhat more difficult terrain and enters Piedras Negras at the West Group Plaza, in front of Structure K-S. Here it is still possible to see the rusting remains of a 1930s vintage tractor that was driven to the ruins along the same trail (amazing as it now seems) by the University of Pennsylvania project. Access to Piedras Negras by river is also possible, but again not easy. Assuming that the rapids above are passable, large wooden lanchas with outboard motors and experienced pilots can make the trip from various locales upstream, such as Bethel in Guatemala or Frontera Corozal, in Mexico. Private tour groups and rafting outfitters have at times made scheduled trips along the Usumacinta, usually stopping to camp at Piedras Negras. Archaeological remains in the vicinity of Piedras Negras include EI Porvenir, just mentioned, and the site of EI Cayo to the south. The latter evidently had close political connections to Piedras Negras in ancient times. The poorly known centers of Budsilha and La Mar, first documented by Teobert Maler over a century ago (Maler 1903, pp. 89-96), are located in Mexico to the west, near the Rio Budsilha, which empties into the Usumacinta over impressive waterfalls about ten kilometers downstream from Piedras Negras. The surrounding Guatemalan territory remains virtually unknown to archaeologists but reportedly includes several significant ruins.
