مشخصات کتاب

Corpus of Maya Hieroglyphic Inscriptions 5.1 (Xultun)

ویرایش:  
نویسندگان: Eric von Euw  
سری:  
 
ناشر: Peabody Museum of Archaeology and Ethnology, Harvard University 
سال نشر: 1978 
تعداد صفحات: 32 
زبان: english 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 9 مگابایت 

در صورت تبدیل فایل کتاب Corpus of Maya Hieroglyphic Inscriptions 5.1 (Xultun) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب مجموعه کتیبه‌های هیروگلیف مایا 5.1 (Xultun) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب مجموعه کتیبه‌های هیروگلیف مایا 5.1 (Xultun)

Xultun در ارتفاعات غربی رودخانه Ixcan (ریو آزول)، تقریباً 28 کیلومتری شرق-شمال شرقی Uaxactun قرار دارد. چندین آگوادا در دسترس آسانی به سایت هستند. سه مورد از این منابع آب نسبتاً ثابتی هستند: EI Delirio (2 کیلومتری شمال)، Los Tambos (2 کیلومتری جنوب)، و Petipet (3.5 کیلومتری غرب-جنوب غربی). دو آگوادای کوچک دیگر (یکی در 1.5 کیلومتری جنوب و دیگری در 2 کیلومتری جنوب غربی) کمتر قابل اعتماد هستند. هر دو سفر من به این سایت از Uaxactun آغاز شد که در تمام طول سال با هواپیما و در ماه های خشک از طریق جاده از Tikal قابل دسترسی است. من در سال 1974 از جاده استفاده کردم و در سال 1975 با هواپیما سفر کردم. مسیر طی اولین بازدید من از XuItun روی نقشه مشخص شده است. با شروع از Uaxactun در جهت شمال شرقی در امتداد فرودگاه، وارد Baja de la Juventud شده و در امتداد مسیر در Monte Baja به مدت دو ساعت (به جز چند دقیقه در سرانیا) در جهت عموماً شرقی-شمال شرقی ادامه می‌دهد. سپس مسیر تقریباً 2 کیلومتر در تغییر زمین به سمت شرق می‌پیچد، سپس به سمت شمال به مدت 4 کیلو اینچ به سمت کمپ و آگوادا (خشک در سال 1974) لا پالما حرکت می‌کند (نیم ساعت قبل از رسیدن به لا پالما از بستر خشک رودخانه عبور می‌کند). از لا پالما، کمی کمتر از 2 کیلومتر به سمت شرق-جنوب شرقی ادامه می دهید (در دو نوبت از تپه ها عبور می کنید) قبل از اینکه به طور کلی به مدت 3 کیلومتر به سمت شمال شرقی حرکت کنید، جایی که پس از عبور از باجا، خرابه های بیشتری را می توان مشاهده کرد. با طی 2 کیلومتر در جهت شرقی، فرد از گروهی از سازه ها (که برخی از آنها غارت شده اند) عبور می کند و پس از یک ساعت بیشتر از شرق به شمال شرق، به کمپ و آگوادا سانتا مارفا می رسد (در واقع یک corriente یا، در اینجا، یک سری از استخرهای متصل). با ادامه کمی شمال شرق به مدت 8 کیلومتر، به آگوادای Hormiguero (خشک در سال 1974) می رسید. یک \"trocopas\" (یک جاده چوبی قدیمی یا \"گذرگاه کامیون\") از Yaloche به Dos Lagunas (اکنون بیش از حد رشد کرده است) کمتر از 2 کیلومتر پس از خروج از سانتا ماریا عبور می کند و خرابه ها و چلتون ها اغلب پس از عبور از این قدیمی دیده می شوند. جاده. از Hormiguero یک مسیر به سمت جنوب را دنبال می کند و از چندین خوشه تپه قبل از رسیدن به آگوادای پتیپت می گذرد. اگرچه آب پتیپت به رنگ قهوه است، اما قابل شرب و نسبتاً فراوان است. خوشبختانه این کمپ با نام عجیب و غریب در طول پنجاه سال پس از اکتشافات مؤسسه کارنگی واشنگتن، نام اصلی خود را حفظ کرد، زیرا مکان تقریبی Xultun نسبت به پتیپت شناخته شده بود. (مورلی Xultun را در حدود 3.5 کیلومتری شرق پتیپت قرار می دهد؛ در واقع کمی شمال شرق است.) مسیری که در سال 1974 از Petipet به Xultun طی کردم به طور قابل توجهی طولانی تر از فاصله واقعی دو سایت (3.5 کیلومتر) بود. با دنبال کردن مجموعه ای از مسیرها، حدود یک ساعت از شرق به جنوب شرقی پیمودم، سپس در نزدیکی منبع آب فراوان لوس تامبوس به سمت شمال چرخیدم و قبل از رسیدن به مرکز Xultun به مدت 3 کیلومتر در این مسیر ادامه دادم. آگوادای دیگری که در سال 1974 خشک بود اما فصل بعد آب را برای من تامین کرد، تقریباً در نیمه راه بین Los Tambos و XuItun قرار دارد. تپه ها در این مسیر، به ویژه در نزدیک ترین بخش به Xultun، بسیار مشهود است.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Xultun is located on high ground west of the Ixcan River (Rio Azul), approximately 28 km east-northeast of Uaxactun. Several aguadas are within easy reach of the site. Three of these are fairly constant sources of water: EI Delirio (2 km north), Los Tambos (2 km south), and Petipet (3.5 km west-southwest). Two other small aguadas (one 1.5 km south and the other 2 km southwest) are less reliable. Both of my journeys to the site began at Uaxactun, which is accessible year-round by plane and during the dry months by road from Tikal. I used the road in 1974 and traveled by plane in 1975. The route taken during my first visit to XuItun is indicated on the map. Starting from Uaxactun in a northeasterly direction along the airstrip, one enters the Baja de la Juventud and continues along the trail in the monte baja for two hours (except for a few minutes in serrania) in a generally east-northeast direction. The path then turns eastward for approximately 2 km in changing terrain, before heading north for 4 kIn to the camp and aguada (dry in 1974) of La Palma (one crosses a dry riverbed a half hour before reaching La Palma). From La Palma one continues east-southeast for a little less than 2 km (crossing mounds on two occasions) before heading generally northeast for 3 km, where, after crossing a baja, more ruins can be noted. Traveling 2 km in an easterly direction, one traverses a group of structures (some of which have been looted), and, after an additional hour of east-northeast travel, comes to the camp and aguada of Santa Marfa (actually a corriente or, here, a series of connected pools). Continuing slightly north of east for 8 km, one reaches the aguada of Hormiguero (dry in 1974). A "trocopas" (an old lumber road or "truck pass") from Yaloche to Dos Lagunas (now overgrown) is passed less than 2 km after leaving Santa Maria, and ruins and chultunes are seen often after crossing this old road. From Hormiguero one follows a path south, passing several clusters of mounds before reaching the aguada of Petipet. Although the water at Petipet is the color of coffee, it is drinkable and fairly abundant. Fortunately this strangely named chicle camp retained its original name throughout the fifty years following the expeditions of the Carnegie Institution of Washington, as Xultun's approximate location was known in relation to that of Petipet. (Morley places Xultun about 3.5 km east of Petipet; it is actually slightly north of east.) The path I took from Petipet to Xultun in 1974 was considerably longer than the actual distance separating the two sites (3.5 km). Following a roundabout set of trails, I traveled east-southeast for about one hour, then turned north near the abundant water source of Los Tambos, and continued in this direction for 3 km before reaching the center of Xultun. Another aguada, which was dry in 1974 but which supplied me with water the next season, is about halfway between Los Tambos and XuItun. Mounds are very much in evidence along this route, especially on the section closest to Xultun.

نظرات کاربران

کتاب های تصادفی

دانلود کتاب Die Ohnmacht der Macht. Die Macht der Ohnmacht

دانلود کتاب Key to Soil Taxonomy Soil Survey Staff

دانلود کتاب Structural Equation Modeling: A Second Course

دانلود کتاب A Lexicon of the Homeric Dialect

دانلود کتاب Inside the yoga sutras : a comprehensive sourcebook for the study and practice of Patanjali's Yoga sutras