دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: باستان شناسی ویرایش: نویسندگان: Ian Graham. Eric von Euw سری: ناشر: Peabody Museum of Archaeology and Ethnology, Harvard University سال نشر: 1975 تعداد صفحات: 32 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 9 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب مجموعه کتیبههای هیروگلیف مایا 2.1 (نارانجو): مایا
در صورت تبدیل فایل کتاب Corpus of Maya Hieroglyphic Inscriptions 2.1 (Naranjo) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مجموعه کتیبههای هیروگلیف مایا 2.1 (نارانجو) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
موقعیت و دسترسی محل ویرانه ها یک منطقه نسبتاً مناسب است که از سه طرف توسط تپه ها و از طرف چهارم توسط یک باجو بزرگ محدود شده است. برخی از این منطقه واقعا مسطح است. اما تعدادی تپه وجود دارد که برخی از آنها به زیربنای معبد تبدیل شده اند و زمین های بسیار شکسته ای وجود دارد که پر از سنگ های شکسته شده است. دامنه تپهها در شمال سایت، بخشی از طاق یا طاق بزرگی را تشکیل میدهد که در نیمه راه پیتن امتداد دارد و در اینجا کمتر از جاهای دیگر برجسته است. اگرچه مورلی نارانجو را در دره هولمول قرار می دهد، اما اکنون به نظر می رسد که زمین در جنوب این دره به رودخانه بلیز می ریزد. باجو که در پای این گیره ایجاد شده است، منطقه ای با سیلاب های فصلی است و از پوشش گیاهی درهم و درختان بزرگتر پراکنده حمایت می کند. در منتهی الیه شرقی، اما نزدیک به ویرانه، باتلاق چند ساله و پوشیده از نیزار است. در نقشه 1: 125000 بازتولید شده در این صفحه، و در پلان سایت 1:2000، باجو با دریچه افقی خطوط شکسته و مرداب با الگوی چروک نشان داده شده است. منطقه تاریکتر درون باتلاق در این پلان نشاندهنده یک ویژگی عجیب است: یک نوار کاملاً مشخص و مستقیم به عرض حدود 15 متر و شاید 250 متر طول که در آن فقط نیزارهای کم ارتفاع و علفها رشد میکنند. این ممکن است منطقه ای باشد که توسط مایاهای باستانی به عنوان اقدامی برای بهبود منبع آب لایروبی شده است. آگوادای دیگر، آگوادای بسیار کوچکتر که معمولاً قبل از پایان ماه مارس خشک میشود، در نقشه شمال ساختار B-13 مشخص شده است. یک منبع بیوقفه آب عالی، چشمه کوچک Manantial است که در دو کیلومتری ویرانهها در امتداد مسیر تا Melchor de Mencos قرار دارد. در اواخر دهه 1950 یک جاده چوب بری در جنگل از فالابون (به زودی به Ciudad Melchor de Mencos تغییر نام داد) تا خرابه های نارانجو و فراتر از آن رانده شد. با مقداری نیروی کار، معمولاً می توان این جاده را برای خودروهای چهار چرخ متحرک در فصل خشک قابل تردد کرد. ویرانه ها در 18 کیلومتری Melchor de Mencos در این مسیر قرار دارند.
LOCATION AND ACCESS The setting of the ruins is a relatively fIat area bordered on three sides by hills and on the fourth by a large bajo. Some of this area is truly flat; but there are a number of hillocks, some of which have been transformed into temple substructures, and there are stretches of very broken terrain, heaped with fractured rock. The range of hills to the north of the site forms part of the great escarpment or arch that runs halfway across Peten, less prominent here than elsewhere. Although Morley places Naranjo in the Holmul Valley, it now appears that land south of the escarpment drains into the Belize River. The bajo which has formed at the foot of this escarpment is an area of seasonal flooding and supports tangled vegetation and scattered larger trees; at the eastern extremity, however, close to the ruins, the swamp is perennial and covered with reeds. On the 1: 125,000 map reproduced on this page, and on the 1:2,000 site plan, the bajo is indicated by a horizontal hatching of broken lines and the swamp by a wrinkle pattern. The darker area within the swamp on this plan represents a curious feature: a sharply defined, straight swath about 15 meters wide and perhaps 250 meters long in which only low reeds and grasses grow. This may be an area that was dredged by the ancient Maya as a measure to improve their water supply. Another aguada, a much smaller one which usually dries up before the end of March, is marked on the plan north of Structure B-13. A never-failing source of excellent water is the little spring at Manantial, two kilometers from the ruins along the track to Melchor de Mencos. In the late 1950s a logging road was driven through the forest from Fallabon (soon to be renamed Ciudad Melchor de Mencos) to the ruins of Naranjo and beyond. With some labor this road can usually be made passable for vehicles with four-wheel drive in the dry season. The ruins are 18 km from Melchor de Mencos by this route.