ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Corps & âme Carnets ethnographiques d’un apprenti boxeur

دانلود کتاب یادداشت های قوم نگاری بدن و روح یک بوکسور شاگرد

Corps & âme Carnets ethnographiques d’un apprenti boxeur

مشخصات کتاب

Corps & âme Carnets ethnographiques d’un apprenti boxeur

دسته بندی: تاریخ
ویرایش:  
نویسندگان:   
سری: « L’Ordre des choses » 
ISBN (شابک) : 9782748900118 
ناشر: Agone 
سال نشر: 2014 
تعداد صفحات: 274 
زبان: French 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 11 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 45,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 6


در صورت تبدیل فایل کتاب Corps & âme Carnets ethnographiques d’un apprenti boxeur به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب یادداشت های قوم نگاری بدن و روح یک بوکسور شاگرد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب یادداشت های قوم نگاری بدن و روح یک بوکسور شاگرد

عصاره [سرانجام]، بوکسور شدن به معنای تصاحب مجموعه ای از مکانیسم های بدنی و طرح های ذهنی است که به قدری در هم تنیده شده اند که تمایز بین جسم و روح، بین آنچه به توانایی های ورزشی مربوط می شود و آنچه که از قوای اخلاقی نشات می گیرد، پاک می کند. اراده بوکسور وسیله‌ای زنده از بدن و ذهن است که مرز بین عقل و اشتیاق را نادیده می‌گیرد، تقابل بین عمل و بازنمایی را در هم می‌شکند، و با انجام این کار، غلبه بر ضدیت بین فرد و جمع را در عمل ارائه می‌دهد. در اینجا دوباره به مارسل ماوس می‌پیوندیم که او از «مونتاژهای فیزیو-روانی-جامعه‌شناختی مجموعه‌ای از کنش‌ها [...]، کم و بیش عادت یا کمابیش قدیمی در زندگی فرد و در تاریخ جامعه» صحبت می‌کند. که "توسط و برای اقتدار اجتماعی" اداره می شوند. 1 جفری ام. ریمر، "انواع تحقیقات فرصت طلبانه"، زندگی شهری، ژانویه 1977، شماره 5-4، ص. 467-477. *** در این محله‌ای که اسلحه‌های دستی رایج است و به گفته دی دی، مربی باشگاه، «همه» با بمب گاز اشک‌آور در جیب خود راه می‌روند، قاپیدن، دزدی، قتل و جنایات از هر نوع، بخشی از روال است و جو ایجاد می‌کند. ترس شدید، حتی وحشت، که روابط بین فردی را تضعیف می کند و تمام فعالیت های زندگی روزمره را مخدوش می کند. از این رو، ساکنان ولسوالی خود را در خانه‌های خود پشت درهای زرهی و پنجره‌های مسدود می‌بندند، پس از غروب از بیرون رفتن خودداری می‌کنند و از ترس خشونت جنایتکارانه تا حد امکان از رفتن به مکان‌های عمومی و وسایل نقلیه عمومی خودداری می‌کنند. چندین ایستگاه مترو در محله یهودی نشین نیز در ورودی بسته شده اند و اتوبوس های شهری در تمام مسیر توسط خودروهای پلیس ویژه تعقیب می شوند. سوء استفاده اعضای باند El Rukns (پیشین شاگردان) که قاچاق مواد مخدر، کتک کاری و فحشا را در این بخش از جنوب کنترل می کند، کمترین منبع ناامنی نیست. (اما، به دلیل روابط شخصی دی دی با رهبران آنها که زمانی شاگردان او در سالن بودند، یک توافقنامه غیر رسمی متقابل عدم مداخله بین باشگاه پسران و فرماندهی ال رکنس وجود دارد.) جوانی که نه چندان دور زندگی می کند. از ورزشگاه فضای منطقه را اینگونه خلاصه می‌کند: «محلی که من در آن مهدکودک هستم خیلی ترسناک نیست. اما نقطه مقابل چیز دیگری است. منظورم این است که همه آنها ترسناک هستند، اما این یکی بدتر است: "مورترویل" Murdertown است. » باشگاه مانند یک قلعه از خود در برابر این محیط خصمانه محافظت می کند: تمام دهانه ها توسط شبکه های فلزی تقویت شده بسته شده و به درستی قفل شده اند. پنجره‌های مهدکودک مجاور غربال می‌شوند، درب فلزی که به حیاط خلوت باز می‌شود دو قفل است و به محض خروج آخرین نفر از محل، یک سیستم هشدار الکترونیکی فعال می‌شود. دو چوب بیسبال سنگین در نزدیکی دو ورودی قرار داده شده است، یکی در مقابل میز پذیرش مهدکودک، دیگری پشت میز DeeDee، در صورت نفوذ بازدیدکنندگان ناخواسته. (مقدمه)


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Extraits [Enfin], devenir boxeur, c’est s’approprier par imprégnation progressive un ensemble de mécanismes corporels et de schèmes mentaux si étroitement imbriqués qu’ils effacent la distinction entre le physique et le spirituel, entre ce qui relève des capacités athlétiques et ce qui tient des facultés morales et de la volonté. Le boxeur est un engrenage vivant du corps et de l’esprit qui fait fi de la frontière entre raison et passion, qui fait éclater l’opposition entre l’action et la représentation, et ce faisant offre un dépassement en acte de l’antinomie entre l’individuel et le collectif. Là encore, nous rejoignons Marcel Mauss quand il parle de « montages physio-psycho-sociologiques de séries d’actes [...], plus ou moins habituels ou plus ou moins anciens dans la vie de l’individu et dans l’histoire de la société » qui sont opérés « par et pour l’autorité sociale »1. 1 Jeffrey M. Riemer, « Varieties of Opportunistic Research », Urban Life, janvier 1977, n° 5–4, p. 467–477. *** Dans ce quartier coupe-gorge où les armes de poing sont monnaie courante et où « tout le monde », selon DeeDee, l’entraîneur du club, se promène avec une bombe lacrymogène d’autodéfense dans la poche, les vols à l’arraché, agressions muggings, homicides et délits de tous acabits font partie de la routine et génèrent une atmosphère de peur prégnante, voire de terreur, qui mine les relations interpersonnelles et distord toutes les activités de la vie quotidienne. Ainsi, les habitants du quartier se barricadent chez eux derrière portes blindées et fenêtres à barreaux, s’interdisent de sortir après le crépuscule et évitent dans toute la mesure du possible de fréquenter les lieux et les transports publics par crainte de la violence criminelle. Plusieurs stations de métro du ghetto ont d’ailleurs été fermées à l’entrée et les autobus des villes sont suivis par des voitures de police spéciales sur tout leur trajet. Les exactions des membres du gang des El Rukns (anciennement les Disciples), qui contrôle le trafic de drogue, le racket et la prostitution sur cette partie du South Side, ne sont pas la moindre source d’insécurité. (Il existe toutefois un accord officieux de non-interférence réciproque entre le Boys Club et le commandement des El Rukns, en vertu des liens personnels que DeeDee entretient avec ceux d’entre leurs chefs qui ont jadis été ses élèves à la salle.) Un jeune qui réside non loin du gym résume ainsi l’atmosphère du quartier : « La cité où je crèche, ça craint pas trop. Mais celle d’en face, c’est autre chose. J’veux dire, elles sont toutes craignos mais celle-là elle est plus pire : c’est “Meurtreville” Murdertown. » Le club se protège de cet environnement hostile à la façon d’une forteresse : toutes les ouvertures sont fermées par des grilles métalliques renforcées et dûment cadenassées ; les vitres de la garderie d’enfants attenante sont grillagées, la porte métallique s’ouvrant sur l’arrière-cour est verrouillée à double tour et un système d’alarme électronique amorcé dès que le dernier occupant a quitté les lieux. Deux lourdes battes de base-ball sont posées à proximité des deux entrées, l’une contre le comptoir de la réception de la garderie, l’autre derrière le bureau de DeeDee, pour le cas où il faudrait repousser manu militari l’intrusion de visiteurs indésirables. (Prologue)





نظرات کاربران

تمامی حقوق معنوی و مادی وبسایت متعلق به اینترنشنال لایبرری می باشد
نماد اعتماد الکترونیکی