Corporate Power and Canadian Capitalism

ویلیام کارول که نظریه وابستگی استاندارد را به چالش می‌کشد، بر اساس شواهد تجربی استدلال می‌کند که نخبگان مالی-صنعتی کانادا موقعیت رقابتی خود را در مرکز بین‌المللی حفظ و تثبیت کرده‌اند. -شبکه شرکتی بنابراین قدرت شرکت‌ها و سرمایه‌داری کانادایی به میزان غیرمعمول بالای تمرکز سرمایه در تعداد نسبتاً معدودی از شرکت‌های غول‌پیکر در کانادا اذعان می‌کند، اما این را رد می‌کند که این منافع تجاری تابع سرمایه شرکت‌های آمریکایی است.

برای آزمودن اعتبار این دیدگاه جدید در مورد تبدیل سرمایه‌داران بومی به بورژوازی ملی، کارول انباشت سرمایه در بزرگترین شرکت‌های کانادایی و روابط نهادی را که از زمان جنگ جهانی دوم بین همان شرکت‌ها وجود داشته است را دنبال می‌کند. به جای فروش به سرمایه خارجی، شرکت‌های کانادایی در واقع به طور فزاینده‌ای در هم تنیده شده‌اند، و شرکت‌های تحت کنترل کانادا در کانون توجه بخش‌های صنعتی و مالی بوده و هستند و شرکت‌های تحت کنترل خارجی موقعیت‌های کاملاً حاشیه‌ای را اشغال می‌کنند. p>

از این موضع تفسیری، توسعه کانادا به‌طور قابل‌توجهی شبیه به توسعه سایر کشورهای پیشرفته سرمایه‌داری دیده می‌شود که به تثبیت کنترل تحت یک نخبگان منجر می‌شود که هم با نفوذ سرمایه‌داران مالی داخلی به اقتصادهای خارجی و هم با نفوذ همزمان به اقتصاد داخلی توسط سرمایه خارجی.

Challenging standard dependency theory, William Carroll argues from empirical evidence that Canada's financial-industrial elite have maintained and consolidated their competitive position at the centre of an inter-corporate network. Corporate Power and Canadian Capitalism thus acknowledges the unusually high degree to which capital is concentrated in a relatively few giant corporations in Canada, but it denies that these commercial interests are subordinated to American corporate capital.

To test the validity of this new perspective on the transformation of indigenous capitalists into a national bourgeoisie, Carroll traces the accumulation of capital in the largest Canadian corporations and the institutional relations that have existed among the same firms since World War II. Instead of selling out to foreign capital, Canadian firms have in fact become increasingly interlocked, and Canadian-controlled firms have been and continue to be the focus of both the industrial and financial sectors, with foreign-controlled companies occupying decidedly peripheral positions.

From this interpretative position, Canada's development is seen as markedly similar to that of other advanced capitalist countries, culminating in consolidation of control under an elite accompanied both by penetration of foreign economies by domestic financial capitalists and a concomitant penetration of the domestic economy by foreign capital.