Coronary Blood Flow: Mechanics, Distribution, and Control

توسط جولین IE هافمن یکی از اولین فیزیولوژیست های عروق کرونر، اسکاراموچی بود که در سال 1695 اظهار داشت که در طول سیستول، میوکارد در حال انقباض جریان خون کرونر را مهار می کند. از آن زمان، کمک های زیادی که به دانش ما در مورد گردش خون کرونری انجام شده است را می توان به طور دلخواه بر اساس پیشرفت در روش های فنی به سه مرحله تقسیم کرد. مرحله اولیه تحقیقات در مورد گردش خون کرونر، که با دشواری های زیادی با روش های خام انجام شد، ممکن است در دهه 1940 پایان یافته باشد و شامل اکتشافات عمده ای است که توسط محققان مشهوری مانند گئورگ فون آنرپ، ارنست استارلینگ، کارل ویگرز، و لوئیس کاتز، که بسیاری از درک اولیه ما از این رشته را فرموله کرد. پس از سال 1940، رشته فیزیولوژی عروق کرونر وارد مرحله جدیدی شد که ابزارهایی برای ثبت دقیق جریان و فشار کرونری در دسترس قرار گرفت. این دوره تحت سلطه دونالد گرگ بود که توجه دقیق به عملکرد این ابزارها (که به توسعه برخی از آنها کمک کرد) را با توانایی خارق العاده ای در تشخیص مکانیسم ها از تغییرات ظاهرا جزئی در جریان کرونر و الگوهای فشار ترکیب کرد. کتاب او "گردش عروق کرونر در سلامت و بیماری" استاندارد جدیدی در این زمینه ایجاد کرد. پس از سال 1960، تکنیک‌هایی برای اندازه‌گیری جریان خون منطقه‌ای میوکارد در دسترس قرار گرفت و گروه بزرگی از محققان برجسته را قادر ساخت تا پیشرفت‌های عمده‌ای در درک فیزیولوژی و پاتوفیزیولوژی جریان خون میوکارد داشته باشند.

by JULIEN IE HOFFMAN One of the earliest coronary physiologists was Scaramucci who, in 1695, postu­ lated that during systole the contracting myocardium inhibited coronary blood flow. Since then, the many contributions that have been made to our knowledge of the coronary circulation can be arbitrarily divided into three phases based on advances in technical methods. The early phase of research into the coronary circulation, done with great difficulty with crude methods, may be regarded as ending in the 1940s, and it included major discoveries made by such well known investigators as Georg von Anrep, Ernest Starling, Carl Wiggers, and Louis Katz, who formulated much of our basic understanding of the field. After 1940, the field of coronary physiology entered a new phase when instruments for high fidelity registration of coronary flow and pressure became available. This era was domi­ nated by Donald Gregg who combined careful attention to the function of these instruments (some of which he helped to develop) with an extraordinary ability to discern mechanisms from apparently minor changes in coronary flow and pressure patterns. His book 'The Coronary Circulation in Health and Disease' set a new standard in the field. After 1960, techniques for measuring regional myocardial blood flow became available, and enabled a large group of eminent investigators to make major advances in understanding the physiology and pathophysiology of myocardial blood flow.