Coronal Expansion and Solar Wind

کمی بیش از ده سال از زمانی که ابزارهای کاوشگر فضایی به طور قطعی وجود باد خورشیدی را نشان دادند می گذرد. این مشاهدات اعتبار اولیه یک مدل نظری را که برای اولین بار توسط E.N. Parker ارائه شد، تایید کرد و یک گسترش سریع و مداوم تاج خورشیدی را پیش‌بینی کرد. دهه بعد شاهد رشد فوق العاده ای در وسعت و پیچیدگی مشاهدات باد خورشیدی بوده است. ویژگی‌های پلاسمای بین سیاره‌ای نزدیک به مدار زمین اکنون با جزئیات کامل شناخته شده است. تئوری انبساط تاج نیز به شدت پر شده است، هم از نظر شامل فرآیندهای فیزیکی اضافی، و هم از نظر درمان شرایط مرزی تاج واقعی تر (وابسته به زمان و غیر کروی-متقارن). جلد حاضر تلاشی برای سنتز مشاهدات باد خورشیدی و مدل‌های گسترش تاج از این دهه توسعه سریع است. هدف نهایی، البته، تفسیر پدیده بادهای خورشیدی مشاهده شده به عنوان اثرات فرآیندهای فیزیکی اساسی است که در پلاسمای تاجی و بین سیاره ای و به عنوان مظاهر طبیعی خواص و ساختارهای خورشیدی رخ می دهد. این رویکرد مستلزم تأکید بر ویژگی‌های \"مقیاس بزرگ\" آشکار شده توسط مشاهدات است. این نیاز به استفاده گسترده از مفاهیم و روش های مکانیک سیالات دارد.

Little more than ten years have passed since spaceprobe-borne instruments con­ clusively demonstrated the existence of the solar wind. These observations con­ firmed the basic validity of a theoretical model, first proposed by E. N. Parker, predicting a continuous, rapid expansion of the solar corona. The subsequent decade has seen a tremendous growth in both the breadth and sophistication of solar wind observations; the properties of the interplanetary plasma near the orbit of the earth are now known in great detail. The theory of the coronal ex­ pansion has also been highly refilled both in the sense of including additional physical processes, and of treating more realistic (time-dependent and non spheri­ cally-symmetric) coronal boundary conditions. The present volume is an attempt to synthesize the solar wind observations and coronal expansion models from this decade of rapid development. The ultimate goal is, of course, the interpretation of observed solar wind phenomena as the effects of basic physical processes occurring in the coronal and interplanetary plasma and as the natural manifestations of solar properties and structures. This approach implies an emphasis upon the "large-scale" features revealed by the observations. It requires extensive use of the concepts and methods of fluid mechanics.