Coral Reef Conservation and Restoration in the Omics Age

نابودی سریع صخره‌های مرجانی در سرتاسر جهان، تلاش‌هایی را برای توسعه روش‌های نوآورانه حفاظت و احیاء تحریک کرده است. بسیاری از اینها به رویکردهای omics برای تولید داده‌های ژنتیکی، ژنومی، ترانسکریپتومی، اپی ژنومیک یا متابولومیک برای اطلاع از مداخلات حفاظتی و بازسازی متکی هستند. این کتاب وضعیت بازی این رشته را ارائه می دهد. این مقاله در مورد موضوعاتی از نحوه استفاده از داده‌های DNA ژنومی و محیطی (eDNA) برای اطلاع‌رسانی به طراحی مناطق حفاظت‌شده دریایی و استراتژی‌های انجماد، استفاده از دانش در مورد تنوع ژنتیکی و اپی ژنتیکی تطبیقی ​​برای به حداکثر رساندن تحمل تنش‌های محیطی ذخایر مرجانی، استفاده از داده‌های رونویسی به بحث می‌پردازد. توسعه نشانگرهای هشدار اولیه، استفاده از داده‌های omics همزیست میکروبی در هدایت استراتژی‌های ترمیم، برای کاربردهای متابولومیک و مهندسی ژنتیک. نحوه بهترین ترجمه داده‌های omics به مدیران منابع نیز مورد بحث قرار گرفته است.

The rapid demise of coral reefs worldwide has spurred efforts to develop innovative conservation and restoration methods. Many of these rely on omics approaches to produce genetic, genomic, transcriptomic, epigenomic or metabolomic data to inform conservation and restoration interventions. This book provides the state of play of this field. It discusses topics ranging from how genomic and environmental DNA (eDNA) data can be used to inform marine protected area design and cryopreservation strategies, the use of knowledge on adaptive genetic and epigenetic variation to maximise environmental stress tolerance of coral stock, harnessing transcriptome data to develop early warning markers, the use of microbial symbiont omics data in guiding restoration strategies, to applications of metabolomics and genetic engineering. How best to translate omics data to resource managers is also discussed.