Cooperative hegemony: power, ideas and institutions in regional integration

دسته بندی: سیاست: روابط بین الملل
ویرایش:  
نویسندگان: Pedersen Thomas.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 21 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 3 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 56,000

Статья в журнале بررسی مطالعات بین المللی (2002)، 28، стр. 677-696 حق چاپ. انجمن مطالعات بین المللی بریتانیا برای واقع گرایان، منطقه گرایی پدیده ای دشوار است که توضیح داده شود. یک معمای خاص برای واقع گرایان این است که چرا دولت های بزرگ باید بخواهند نهادسازی منطقه ای را دنبال کنند. با توجه به شواهد تجربی از برجستگی بازیگر دولتی در فرآیندهای نهادسازی منطقه‌ای، گزارش‌های کثرت‌گرا رضایت‌بخش نیستند. این مقاله بر آن است تا مرحله شکل‌گیری تلاش‌های منطقه‌گرایانه را توضیح دهد و یک واقع‌گرایی ایده‌آلانه- نهادی را به‌عنوان پایه‌ای برای درک منطقه‌گرایی پیشنهاد کند. بر این اساس یک نظریه خاص از هژمونی تعاونی توسعه یافته است. نویسنده با تاکید بر اهمیت استراتژی های بزرگ قدرت های منطقه ای و پاسخ آنها به موازنه تهدید در یک منطقه، استدلال می کند که دولت های بزرگ ممکن است با به کارگیری استراتژی هژمونی تعاونی، منافع خود را از طریق ابزارهای غیر قهری پیش ببرند. دلالت بر نقش فعال در نهادینه سازی منطقه ای و استفاده از، به عنوان مثال، پرداخت های جانبی، تقسیم قدرت و تمایز دارد. این مقاله تعدادی از پیش‌شرط‌ها را برای نهادینه‌سازی منطقه‌ای تشریح می‌کند و بر آنچه که ظرفیت اشتراک قدرت نامیده می‌شود تأکید می‌کند. ظرفیت تجمیع نیرو و ظرفیت تعهد بزرگترین قدرت در یک منطقه. در حالی که نخبگان دولتی منطقه‌ای کردن محدود هستند، آنها از آزادی انتخاب بسیار بیشتری نسبت به ادعای نئورئالیسم برخوردارند.

Статья в журнале Review of International Studies (2002), 28, стр. 677-696 Copyright. British International Studies Association For realists regionalism remains a difficult phenomenon to explicate. A particular puzzle for realists is why major states should want to pursue regional institutionalization. Nor are pluralist accounts satisfactory given the empirical evidence of state actor prominence in processes of regional institutionalization. This article sets out to account for the formative phase of regionalist endeavors, proposing an ideational-institutional realism as the basis for understanding regionalism. On this basis a specific theory of co-operative hegemony is developed. Stressing the importance of the grand strategies of major regional powers and their responses to the balance-of-threat in a region, the author argues that major states may advance their interests through non-coercive means by applying a strategy of co-operative hegemony which implies an active role in regional institutionalization and the use of, for instance, side payments, power-sharing and differentiation. The article outlines a number of preconditions for regional institutionalization, stressing what is called the capacity for power sharing; the power aggregation capacity and the commitment capacity of the biggest power in a region. While regionalizing state elites are constrained, they possess a much greater freedom of choice than neo-realism claims.