Controlling und Wahrnehmung: Ansätze zu einem erweiterten Controlling-Begriff

بحث کنترل در آلمانی بر اساس یک اصطلاح کنترلی است که عینیت و بی طرفی را به عنوان مبنای بدیهی می گیرد. این اغلب کارایی و اثربخشی شرکت ها را محدود می کند.

نویسنده برای دستیابی به دیدگاهی جدید در مورد کنترل، با گشودن میدان تنش بین مدیریت بازرگانی، مطالعات هنر و فلسفه، رویکردی میان رشته ای را انتخاب می کند. موضوع به شکلی بدیع و داستانی بررسی می شود. او یک مدل کنترلی با گزینه های گسترده با وظایف اصلی جدید و طیف گسترده ای از ابزار توسعه می دهد. او به عنوان یک مقوله کلیدی اضافی برای کنترل پایدار، ادراکی همه کسانی را که در کنترل دخالت دارند، شناسایی می کند. این توانایی اصلی ضروری برای شفاف سازی اثرات جانبی نامطلوب ابزارهای به ظاهر خنثی و عینی و شناسایی بازارها، جایگاه ها و پتانسیل های جدید برای شرکت ها است.

Die deutschsprachige Controlling-Debatte fußt auf einem Controlling-Begriff, der Objektivität und Neutralität axiomatisch zugrunde legt. Dies bringt vielfach Begrenzungen für die Effizienz und die Effektivität von Unternehmen mit sich.

Um eine neue Sicht des Controlling zu gewinnen wählt der Autor einen interdisziplinären Ansatz, indem er ein Spannungsfeld zwischen Betriebswirtschaft, Kunstwissenschaft und Philosophie öffnet. Die Themenstellung wird dabei in einer innovativen, narrativen Form behandelt. Er erarbeitet ein in seinen Optionen erweitertes Controlling-Leitbild mit neuen Aufgabenschwerpunkten und einem erweiterten Instrumentarium. Als zusätzliche Schlüsselkategorie für ein zukunftsfähiges Controlling identifiziert er die Wahrnehmungsfähigkeit aller mit Controlling befassten Akteure. Sie ist die notwendige Kernfähigkeit, um unerwünschte Nebenwirkungen scheinbar neutraler, objektiver Tools deutlich zu machen und um neue Märkte, Nischen und Potenziale für Unternehmen zu erkennen.