ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Controlling Laughter: Political Humor in the Late Roman Republic

دانلود کتاب کنترل خنده: طنز سیاسی در اواخر جمهوری روم

Controlling Laughter: Political Humor in the Late Roman Republic

مشخصات کتاب

Controlling Laughter: Political Humor in the Late Roman Republic

دسته بندی: ادبیات
ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 9781400872893, 1400872898 
ناشر: Princeton University Press 
سال نشر: 1996 
تعداد صفحات: 263 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 9 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 59,000



کلمات کلیدی مربوط به کتاب کنترل خنده: طنز سیاسی در اواخر جمهوری روم: سیاست، خطابه سیاسی -- روم، سیاست و فرهنگ -- روم، اخلاق سیاسی -- روم، شوخ طبعی و طنز -- جنبه های اجتماعی، اخلاق سیاسی، خطابه های سیاسی، سیاست و فرهنگ، رم (امپراتوری)



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 12


در صورت تبدیل فایل کتاب Controlling Laughter: Political Humor in the Late Roman Republic به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب کنترل خنده: طنز سیاسی در اواخر جمهوری روم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب کنترل خنده: طنز سیاسی در اواخر جمهوری روم

اگرچه بسیاری از محققان طنز جمهوری خواه متاخر را مطالعه کرده اند، این اولین کتابی است که زمینه اجتماعی و سیاسی آن را بررسی می کند. آنتونی کوربیل معتقد است که سوء استفاده سیاسی قدرت واقعی متقاعدسازی را بر مخاطبان رومی اعمال می کند و او نشان می دهد که چگونه طنز عمومی هنجارهای جامعه را ایجاد و اجرا می کند. پژوهش‌های قبلی دو توضیح برای اینکه چرا زبان توهین‌آمیز در خطابه‌های رومی گسترش یافت، ارائه کرده است. اولی بیان می کند که لفاظی های عمومی، مملو از دروغ های زیاده خواهانه، با سخت گیری های درستی محدود نشده است. دومی ادعا می کند که invective نمایانگر تصنعی است که از یونانیان به عاریت گرفته شده است. کوربیل پس از مطالعه‌ی تازه‌ای از تمام آثار ادبی موجود در آن دوره، به این نتیجه می‌رسد که موضوعاتی که در تهمت‌های سیاسی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند، از تعصبات موجود در جامعه روم ناشی می‌شوند. نویسنده شواهد خارج از گفتمان سیاسی - از مناسک نماز گرفته تا گمانه زنی های فلسفی تا متون قیافه شناسانه - را ارزیابی می کند تا به طور مستقل سوگیری هایی را در جامعه رومی که باعث متقاعد کردن شوخی های یک سخنور می شد، بیابد. در هر نمونه از طنز توهین آمیز - برای مثال یک جناس نامی، یا تمسخر یک بدشکلی جسمانی - ارزش ها و پیش فرض هایی وجود داشت که برای تعریف یک شهروند رومی جمهوری متاخر در رابطه با جامعه اش ضروری بودند. در ابتدا در سال 1996 منتشر شد.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Although numerous scholars have studied Late Republican humor, this is the first book to examine its social and political context. Anthony Corbeill maintains that political abuse exercised real powers of persuasion over Roman audiences and he demonstrates how public humor both creates and enforces a society's norms. Previous scholarship has offered two explanations for why abusive language proliferated in Roman oratory. The first asserts that public rhetoric, filled with extravagant lies, was unconstrained by strictures of propriety. The second contends that invective represents an artifice borrowed from the Greeks. After a fresh reading of all extant literary works from the period, Corbeill concludes that the topics exploited in political invective arise from biases already present in Roman society. The author assesses evidence outside political discourse—from prayer ritual to philosophical speculation to physiognomic texts—in order to locate independently the biases in Roman society that enabled an orator's jokes to persuade. Within each instance of abusive humor—a name pun, for example, or the mockery of a physical deformity—resided values and preconceptions that were essential to the way a Roman citizen of the Late Republic defined himself in relation to his community. Originally published in 1996.





نظرات کاربران

تمامی حقوق معنوی و مادی وبسایت متعلق به اینترنشنال لایبرری می باشد
نماد اعتماد الکترونیکی