Controlling als ökonomische Institution: Eine agency-theoretische Analyse

کنترل هنوز یک اصطلاح بحث برانگیز است. تضادهای ظاهری زمانی حل می شوند که کنترل به عنوان یک عنصر خاص از سازمان مدیریت توضیح داده شود. این مستلزم تعیین حدود کارکردهایی است که باید به کنترل نهادینه شده منتقل شوند. هنگام در نظر گرفتن عملکرد مشاوره مدیریت کنترل کننده، بررسی می شود که آیا تفکیک حاصل از تصمیم گیری و اختیار تصمیم گیری سودمند است یا خیر. نقش کنترل کننده به عنوان یک مرجع نظارتی با استفاده از مدل های سلسله مراتبی اصلی- عامل تحلیل می شود. در نتیجه، کنترل کننده تنها می تواند عملکرد سرویس و کنترل را به شکل یکپارچه به طور موثر انجام دهد. این پیامدهای عملی برای سازمان کنترل دارد.

Controlling ist immer noch ein umstrittener Begriff. Scheinbare Widersprüche lösen sich auf, wenn man Controlling als spezifisches Element der Führungsorganisation erklärt. Notwendig hierfür ist eine Abgrenzung der Funktionen, die einem institutionalisierten Controllung übertragen werden sollten. Bei Betrachtung der Managementberatungsfunktion des Controllers wird untersucht, ob die daraus resultierende Trennung von Entscheidungsvorbereitung und -kompetenz vorteilhaft ist. Die Rolle des Controllers als Kontrollinstanz wird mit Hilfe hierarchischer Principal-Agent-Modelle analysiert. Im Ergebnis kann der Controller die Service- und Kontrollfunktion ausschließlich in integrierter Form effizient wahrnehmen. Hieraus ergeben sich praktische Konsequenzen für die Organisation des Controllings.