Contra la España vacía

سرجیو دل مولینو به "کشوری که هرگز نبود" باز می گردد. هنگامی که منتشر شد، La España vacía از ترکیب غیرمعمول ژانرهایش شگفت زده شد: کتاب های سفر، مقالات ادبی، رمان ها، وقایع نگاری های اجتماعی... و قبلاً به یک کلاسیک اخیر در نگاه یک نویسنده تبدیل شده است. در کشورش اکنون، Contra la España vacía «کتاب قبلی من را رد یا تصحیح نمی‌کند، بلکه سعی می‌کند تمام لایه‌های سوء تفاهم‌هایی را که روی آن ریخته شده است، از بین ببرد. [...] این تمرین ناگزیر من را به اسپانیا می برد تا ببینم این کشور چه جهنمی است و چرا مهم است که گوشه های نقشه را بچرخانیم». خواندن این کتاب غیرقابل طبقه‌بندی، که در مورد پرچم‌ها و مهمانی‌ها نیز به ما می‌گوید، مساوی است با یک پیاده‌روی طولانی و گپ زدن با ده‌ها نویسنده، از هراری تا تولستوی، از سولنیت تا پلا، که ایده‌های آن‌ها را سرجیو دل مولینو در سفر به کشوری دریافت می‌کند. هیچ کس ندیده است. او به حساب می آید.

Sergio del Molino vuelve sobre «el país que nunca fue». En su publicación, La España vacía sorprendió por su inusual mezcla de géneros: libro de viajes, ensayo literario, novela, crónica social… Y se ha convertido ya en un clásico reciente sobre la mirada de un escritor a su país. Ahora, Contra la España vacía «no refuta ni corrige mi libro anterior, sino que pretende rascar todas las capas de sobreentendidos que se le han ido pegando. […] Este ejercicio me lleva inevitablemente de vuelta a España, a qué diablos es este país y por qué es importante seguir doblando las esquinas del mapa». Leer este libro inclasificable, que nos habla también de banderas y partidos, equivale a dar un largo paseo charlando con decenas de escritores, de Harari a Tolstói, de Solnit a Pla, cuyas ideas recoge Sergio del Molino mientras viaja por un país que nadie ha contado como él.