Contemporary Topics in Immunobiology: Volume 1

محققان، معلمان و شاغلان در علوم زیست پزشکی به شدت از بحران فعلی در ارتباطات علمی آگاه هستند. با بیش از هزار مجله زیست پزشکی که هر ماه شماره های جدیدی را تولید می کنند و تقریباً پانصد کتاب فنی جدید در زیست پزشکی که هر سال 1 کتاب منتشر می شود، بدون توجه به افزایش جلسات تغییر اطلاعات، بسیار واضح است که ما در خطر غرق شدن توسط سیل جداول، شکل ها و فرضیه ها. این مشکل به ویژه در ایمونولوژی حاد است، زیرا نرخ تولید اطلاعات از نظر هندسی در حال افزایش است، و رویکردهای ایمونولوژیک به سایر زمینه‌های بیولوژیکی و پزشکی گسترش یافته است تا تحقیقات را در ادبیات گسترده متنوع‌تر کند. خدمات انتزاعی و بازیابی اطلاعات به بهبود وضعیت محقق کمک زیادی می کند، اما راه حلی برای یکی از جنبه های به خصوص ناراحت کننده بحران ارائه نمی دهد. در میان وفور اطلاعات ما، اغلب می‌بینیم که روابط متقابل بین یافته‌های جمعی یک محقق در حال مبهم شدن است، یا اینکه ارتباط کل کار او با این حوزه مشخص نیست. اگرچه مقالات مروری در رفع وضعیت یک مشکل ضروری هستند، اما توجه دقیقی را به کار یک نویسنده واحد که مورد نیاز است ارائه نمی‌کنند.

Investigators, teachers, and practitioners in the biomedical sciences are keenly aware of the current crisis in scientific communications. With well over a thousand biomedical journals producing new issues each month, and with approximately five hundred new technical books in biomedicine being 1 published each year, not to mention the proliferation of information-ex­ change meetings, it is all too clear that we are in danger of being inundated by a flood of tables, figures, and hypotheses. The problem is particularly acute in immunology, as the rate of information production is increasing geometrically, and immunological approaches have been extended into other biological and medical fields to further diversify the research over a vast literature. Abstracting and information-retrieval services do much to improve the investigator's lot, but do not offer solutions for one particularly distressing aspect of the crisis. In the midst of our informational overabundance, one often finds that interrelationships between an investigator's collective findings are becoming blurred, or that the relation of his total work to the field are not clear. Although review articles are indispensable in fixing the status of a given problem, they do not provide the detailed attention to a single author's work that is needed.