Contemporary Archipelagic Thinking: Towards New Comparative Methodologies and Disciplinary Formations

تفکر مجمع‌الجزایر معاصر دیدگاه‌های آنتونیو بنیتز روخو، درک والکات و ادوارد گلیسان در مورد چگونگی مفهوم‌سازی کارائیب به‌عنوان فضایی که در آن شبکه‌های جزایر تشکیل می‌شوند را به عنوان نقطه شروع می‌داند. معرفت شناسی یا طرز تفکر خاصی. این مجلد غنی به سوالاتی می‌پردازد که کارائیب را کاوش کرده‌اند و آنها را به یک چارچوب جهانی و انسان‌شناسی گسترش می‌دهد.

این مجموعه‌شناسی مجمع‌الجزایر را هم به‌عنوان یک موضوع خاص و یک شکل‌گیری جغرافیایی-تاریخی و فرهنگی قابل تعمیم، که در فضاهای سیاره‌ای مختلف از جمله: دریای مدیترانه و دریای اژه، حوضه دریای کارائیب، مجمع‌الجزایر مالایی، اقیانوسیه و جزایر کرئولی اقیانوس هند رخ می‌دهد. مجمع‌الجزایر به‌عنوان یک واحد جغرافیایی-رسمی جایگزین، می‌توانند معرفت‌شناسی، شیوه‌های خواندن و تفکر، و روش‌شناسی‌هایی را که به‌طور ضمنی یا صریح از پارادایم‌ها و دیدگاه‌های قاره‌ای بیشتر اطلاع‌رسانی می‌کنند، بررسی کنند. با در نظر گرفتن تنش ساختاری بین زمین و آب، و بین روابط جزیره و سرزمین اصلی، مجمع الجزایر بر انواع روابطی که از جزیره به جزیره ظاهر می شوند، تمرکز می کند، زمانی که گروه های جزیره ای نه چندان که مکان های اکتشاف، هویت، شکل گیری سیاسی-اجتماعی دیده می شوند. و گردش اقتصادی و فرهنگی، بلکه به‌عنوان الگو، بلکه به‌عنوان الگو.

کتاب شامل 21 فصل، مجموعه‌ای از اشعار و پس‌گفتار از دانشمندان ارشد و جوان در مطالعات آمریکایی، باستان‌شناسی، زیست‌شناسی، نقشه‌کشی است. ، نقشه برداری دیجیتالی، مطالعات محیطی، اتنوموسیکولوژی، جغرافیا، تاریخ، سیاست، مطالعات ادبی و فرهنگی تطبیقی، و جامعه شناسی که با مطالعات مجمع الجزایر درگیر هستند. مطالعات آرشیپلاژیک به چارچوبی با تبارشناسی فکری قوی تبدیل شده است. نقطه قوت خاص این کتاب راهنما تنوع زمینه ها و رویکردهای نظری در علوم انسانی، علوم اجتماعی و علوم طبیعی است که مقالات ارائه شده با آن درگیر هستند. مقدمه ای از ویراستار وجود دارد که در آن آنها در مورد مشارکت های خاص چارچوب مجمع الجزایر در تحلیل های بین رشته ای از بافت اجتماعی-سیاسی و فرهنگی چند کانونی و فراملی تأمل می کنند و در آن گفتگوی بین تفکر مجمع الجزایر و نظریه شبکه، مجموعه ها، سیستم ها برقرار می شود. نظریه، یا مطالعه جزایر، اقیانوس ها و صور فلکی.

Contemporary Archipelagic Thinking takes as point of departure the insights of Antonio Benítez Rojo, Derek Walcott and Edouard Glissant on how to conceptualize the Caribbean as a space in which networks of islands are constitutive of a particular epistemology or way of thinking. This rich volume takes questions that have explored the Caribbean and expands them to a global, Anthropocenic framework.

This anthology explores the archipelagic as both a specific and a generalizable geo-historical and cultural formation, occurring across various planetary spaces including: the Mediterranean and Aegean Seas, the Caribbean basin, the Malay archipelago, Oceania, and the creole islands of the Indian Ocean. As an alternative geo-formal unit, archipelagoes can interrogate epistemologies, ways of reading and thinking, and methodologies informed implicitly or explicitly by more continental paradigms and perspectives. Keeping in mind the structuring tension between land and water, and between island and mainland relations, the archipelagic focuses on the types of relations that emerge, island to island, when island groups are seen not so much as sites of exploration, identity, sociopolitical formation, and economic and cultural circulation, but also, and rather, as models.

The book includes 21 chapters, a series of poems and an Afterword from both senior and junior scholars in American Studies, Archaeology, Biology, Cartography, Digital Mapping, Environmental Studies, Ethnomusicology, Geography, History, Politics, Comparative Literary and Cultural Studies, and Sociology who engage with Archipelago studies. Archipelagic Studies has become a framework with a robust intellectual genealogy.. The particular strength of this handbook is the diversity of fields and theoretical approaches in the Humanities, Social Sciences and Natural Sciences that the included essays engage with. There is an editor's introduction in which they meditate about the specific contributions of the archipelagic framework in interdisciplinary analyses of multi-focal and transnational socio-political and cultural context, and in which they establish a dialogue between archipelagic thinking and network theory, assemblages, systems theory, or the study of islands, oceans and constellations.