دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: زبانشناسی ویرایش: 1 نویسندگان: Gavin Fairbairn سری: ISBN (شابک) : 0415106052, 9780203426371 ناشر: سال نشر: 1995 تعداد صفحات: 219 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Contemplating Suicide: The Language and Ethics of Self-Harm (Social Ethics and Policy) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تفکر خودکشی: زبان و اخلاق آسیب رساندن به خود (اخلاق اجتماعی و سیاست) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
خودکشی ویرانگر است. این حمله ای است به ایده های ما در مورد اینکه زندگی در مورد چیست. گاوین فیربرن در کتاب «تفکر خودکشی» نگاهی تازه به خودآزاری ناشی از خودکشی دارد. دیدگاه او در عدم تأکید بر واقعیات خارجی متمایز است: وجود یا عدم وجود جسد، همراه با شواهدی مبنی بر اینکه شخصی که جسد شده است، قصد انجام این کار را داشته است. به جای عواقب ناشی از آن اعمال، بر نیت هایی که فرد در عمل داشته است، تأکید می کند. بخش اعظم کتاب به تلاشی برای ساختن یک تاریخ طبیعی از آسیب خودکشی و بررسی برخی از مسائل اخلاقی که مطرح می کند اختصاص دارد. فیربرن تأملات فلسفی خود را با پسزمینهای از تجربه عملی در حرفههای مراقبتی تنظیم میکند و از رویکرد داستانگویی در ارائه نقد زبان فعلی خودآزاری همراه با برخی روشهای جدید تفکر استفاده میکند. از جمله دلایل قانع کننده ای برای کنار گذاشتن استفاده بی فکر از اصطلاحاتی مانند اقدام به خودکشی و پاراخودکشی، و تعدادی اصطلاح جدید از جمله رولت کیهانی را معرفی می کند که از آن برای توصیف خانواده ای از اعمال انسانی استفاده می کند که در آن افراد با زندگی خود قمار می کنند. Fairbairn با ارائه مدلی غنی تر از خودآزاری ناشی از خودکشی نسبت به اکثر فیلسوفان و اکثر متخصصان حرفه های مراقبتی که در حال حاضر در آن زندگی می کنند، به توسعه درک در این زمینه کمک کرده است. در میان چیزهای دیگر، یک مدل و واژگان غنیتر ممکن است این احتمال را کاهش دهد که کسانی که با آسیب خودکشی در تماس هستند، باور کنند که آشنایی با واقعیتهای فیزیکی موضوع - اعمال خودکشی و وجود یا عدم وجود جسد - همیشه برای توجیه یک نتیجه قطعی در مورد ماهیت عمل خودآزاری کافی است.
Suicide is devastating. It is an assault on our ideas of what living is about. In Contemplating Suicide Gavin Fairbairn takes a fresh look at suicidal self harm. His view is distinctive in not emphasising external facts: the presence or absence of a corpse, along with evidence that the person who has become a corpse, intended to do so. It emphasises the intentions that the person had in acting, rather than the consequences that follow from those actions. Much of the book is devoted to an attempt to construct a natural history of suicidal self harm and to examine some of the ethical issues that it raises. Fairbairn sets his philosophical reflections against a background of practical experience in the caring professions and uses a storytelling approach in offering a critique of the current language of self harm along with some new ways of thinking. Among other things he offers cogent reasons for abandoning the mindless use of terms such as attempted suicide and parasuicide , and introduces a number of new terms including cosmic roulette , which he uses to describe a family of human acts in which people gamble with their lives. By elaborating a richer model of suicidal self harm than most philosophers and most practitioners of caring professions currently inhabit, Fairbairn has contributed to the development of understanding in this area. Among other things a richer model and vocabulary may reduce the likelihood that those who come into contact with suicidal self harm, will believe that familiarity with the physical facts of the matter - the actions of the suicider and the presence or absence of a corpse - is always sufficient to justify a definite conclusion about the nature of the self harming act.