Constructions in Cognitive Contexts: Why Individuals Matter in Linguistic Relativity Research

از چه جهاتی زبان، شناخت و ادراک به هم مرتبط هستند؟ آیا آنها بر یکدیگر تأثیر می گذارند؟ این کتاب با قرار دادن زمینه‌های شناختی تک تک سخنرانان، یعنی ترجیحات استفاده و الگوهای ریشه‌دار دانش زبانی، در کانون تحقیق، نور تازه‌ای بر این سؤالات می‌افکند.

یافته‌های حاصل از تحقیقات تجربی اولیه در مورد استفاده از زبان فضایی را ارائه می‌کند که نشان می‌دهد این عوامل خاص فردی در واقع نقشی اساسی در تعیین اینکه آیا تفاوت‌ها در رفتار زبانی رایج و/یا عادت زبانی گویشوران آلمانی ایفا می‌کنند یا خیر. و انگلیسی به طور سیستماتیک با تفاوت‌های رفتار غیرزبانی (تخصیص توجه بصری و حافظه برای صحنه‌های مرجع فضایی) همبستگی دارند.

این یافته‌ها اساس یک مدل جدید مبتنی بر استفاده متمرکز بر گوینده را تشکیل می‌دهند. نسبیت زبانی، که تأثیرات زبانی-ادراکی/شناختی را به عنوان پدیده‌ای تعریف می‌کند که عمدتاً در بین گویندگان یا جوامع گفتاری رخ می‌دهد.

In what ways are language, cognition and perception interrelated? Do they influence each other? This book casts a fresh light on these questions by putting individual speakers cognitive contexts, i.e. their usage-preferences and entrenched patterns of linguistic knowledge, into the focus of investigation.

It presents findings from original experimental research on spatial language use which indicate that these individual-specific factors indeed play a central role in determining whether or not differences in the current and/or habitual linguistic behaviour of speakers of German and English are systematically correlated with differences in non-linguistic behaviour (visual attention allocation to and memory for spatial referent scenes).

These findings form the basis of a new, speaker-focused usage-based model of linguistic relativity, which defines language-perception/cognition effects as a phenomenon which primarily occurs within individual speakers rather than between speakers or speech communities.