Confessions: A Life of Failed Promises

A. N. Wilson که به خاطر روزنامه‌نگاری، زندگی‌نامه و رمان‌هایش شناخته می‌شود، یک نورافکن بی‌رحمانه را به زندگی اولیه‌اش، تجربه سوء استفاده جنسی، اشتباهات فاجعه‌بارش در عشق (مقدس و ناپسند) و زندگی‌اش در خیابان گراب می‌پردازد. به عنوان نویسنده ای پرکار.

قبل از اینکه به لندن بیاید، به عنوان یکی از بهترین رمان نویسان جوان بریتانیایی و ویراستار ادبی Spectator< /span>، با A. N. Wilson دیگری آشنا می شویم. ما با پدرش، مدیر عامل Wedgwood، معلمان عجیب و غریب اولین مدرسه شبانه روزی او، و دانای آکسفورد - یکی از آنها، در سن 20 سالگی، با کاترین دانکن-جونز، محقق مشهور شکسپیر ازدواج کرد.

کتاب با دیدارهای امروزی او از کاترین شروع می شود، اکنون برای چندین دهه همسر سابقش که در عذاب های زوال عقل لغزیده است.

در هر لحظه از این خاطره ، ویلسون از خود قبلی خود گیج شده است - چه با معشوقه های نامناسب معاشقه کند یا با ایده کشیشی. فصل او درباره حوزه علمیه های کمپ که در آکسفورد در آن شرکت کرد یکی از خنده دارترین فصل های کتاب است.

ما تلاش های ناموفق او برای تبدیل شدن به یک دانشگاهی، آرزوهای او برای تبدیل شدن به یک مرد ادبی، و مواجهه نهایی او با او را دنبال می کنیم. معروف‌ها، از جمله برخی ملاقات‌های به یاد ماندنی با خانواده سلطنتی.

پرنسس‌ها، دون‌ها، پدوفیل‌ها و ژورنوس‌هایی که صفحات را پشت سر می‌گذارند، مانند چهره‌هایی در داستان‌های کمیک اولیه ویلسون ترسیم شده‌اند. اما لطافتی نیز در اینجا وجود دارد، در فراخوانی او از کسانی که بیشتر آنها را دوست داشته و آنها را بیشتر آزار داده است.

Known for his journalism, biographies and novels, A. N. Wilson turns a merciless searchlight on his own early life, his experience of sexual abuse, his catastrophic mistakes in love (sacred and profane) and his life in Grub Street – as a prolific writer.

Before he came to London, as one of the “Best of Young British” novelists, and Literary Editor of the Spectator, we meet another A. N. Wilson. We meet his father, the Managing Director of Wedgwood, the grotesque teachers at his first boarding school, and the dons of Oxford – one of whom, at the age of just 20, he married, Katherine Duncan-Jones, the renowned Shakespearean scholar.

The book begins with his heart-torn present-day visits to Katherine, now for decades his ex-wife, who has slithered into the torments of dementia.

At every turn of this reminiscence, Wilson is baffled by his earlier self – whether he is flirting with unsuitable lovers or with the idea of the priesthood. His chapter on the High Camp seminary which he attended in Oxford is among the funniest in the book.

We follow his unsuccessful attempts to become an academic, his aspirations to be a Man of Letters, and his eventual encounters with the famous, including some memorable meetings with royalty.

The princesses, dons, paedophiles and journos who cross the pages are as sharply drawn as figures in Wilson's early comic fiction. But there is also a tenderness here, in his evocation of those whom he has loved, and hurt, the most.