Conduct Becoming: Good Wives and Husbands in the Later Middle Ages (The Middle Ages Series)

Conduct Becoming ژانر جدیدی از نوشتار اواخر قرون وسطی را بررسی می کند که بر رفتار با فضیلت همسر و توانایی چنین رفتاری برای تغییر روابط زناشویی و اجتماعی در جهان تمرکز دارد. با در نظر گرفتن طیف وسیعی از متون نوشته شده برای زنان - journées chrétiennes یا راهنمای روزانه برای زندگی مسیحی، مشاوره سکولار از شوهران و پدران مانند Le Livre du Chevalier de La Tour Landry و Le Menagier de Paris، و روایات ادبی مانند داستان گریزلدا - گلن دی. برگر استدلال می‌کند که در طول قرن چهاردهم، "اختراع" همسر خوب در گفتمان‌های ازدواج مقدس، فداکاری خصوصی و رفتار شخصی نحوه درک تجسم زنانه را دوباره پیکربندی کرد.

در حالی که این دوره وارث یک سنت شدیدا ضد زن است که بدن زن را به‌عنوان طبیعی خودسر و شهوانی می‌بیند، متون رفتاری اواخر قرون وسطی برای زنان الگوهایی را ترسیم می‌کنند. فضیلت زنانه که همسر خوب را به عنوان هویتی با تأثیر مثبت در جهان نشان می دهد. از آنجا که این راهنماها چگونگی همسر خوب بودن را لزوماً با نحوه شوهر خوب بودن درگیر می‌کنند، خوانندگان خود را نیز تشویق می‌کنند که این گونه هویت‌های جنسیتی و جنسیتی را در شرایط رابطه‌ای در نظر بگیرند و مدلی از خویشتنداری را بپذیرند که به طور قابل‌توجهی متفاوت از الگوی خویشتنداری هستند. تجرد روحانی بنابراین، ادبیات رفتاری خطاب به همسر خوب، نحوه تفکر مخاطبان اواخر قرون وسطی را در مورد فرآیند تبدیل شدن به یک فرد خوب به طور کلی تر شکل می دهد. برگر ادعا می‌کند که این متون دیدگاهی را درباره جنسیت و جنسیت به‌طور اساسی متفاوت از مدل‌های روحانی یا اشرافی قبلی توسعه داده و تبلیغ می‌کنند – که می‌تواند پایه‌های شکل‌های مدرن دگرجنس‌گرایی را که در قرن پانزدهم و شانزدهم آشکارتر ظاهر می‌شوند، فراهم کند. p>

Conduct Becoming examines a new genre of late medieval writing that focuses on a wife's virtuous conduct and ability of such conduct to alter marital and social relations in the world. Considering a range of texts written for women—the journées chrétiennes or daily guides for Christian living, secular counsel from husbands and fathers such as Le Livre du Chevalier de La Tour Landry and Le Menagier de Paris, and literary narratives such as the Griselda story—Glenn D. Burger argues that, over the course of the long fourteenth century, the "invention" of the good wife in discourses of sacramental marriage, private devotion, and personal conduct reconfigured how female embodiment was understood.

While the period inherits a strongly antifeminist tradition that views the female body as naturally wayward and sensual, late medieval conduct texts for women outline models of feminine virtue that show the good wife as an identity with positive influence in the world. Because these manuals imagine how to be a good wife as necessarily entangled with how to be a good husband, they also move their readers to consider such gendered and sexed identities in relational terms and to embrace a model of self-restraint significantly different from that of clerical celibacy. Conduct literature addressed to the good wife thus reshapes how late medieval audiences thought about the process of becoming a good person more generally. Burger contends that these texts develop and promulgate a view of sex and gender radically different from previous clerical or aristocratic models—one capable of providing the foundations for the modern forms of heterosexuality that begin to emerge more clearly in the fifteenth and sixteenth centuries.