Concise Encyclopedia of the Original Literature of Esperanto 1887-2007

دسته بندی: زبانشناسی
ویرایش:  
نویسندگان: Sutton Geoffrey.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 739 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 39 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 33,000

نیویورک: موندیال، 2008. — x، 728 صفحه. — ISBN: 978-1-59569-090-6. تاریخ ادبیات اسپرانتو دو گرایش اصلی را نشان می دهد: تلاشی برای اثبات اینکه هر چیزی که می توانید در ادبیات دیگر در اسپرانتو امکان پذیر است، و تلاشی برای انجام کارهایی که هنوز تلاشی نشده است. اولین نتایج در شعر متعارف، رمان های سنتی است. در این جلد با بسیاری از نویسندگانی که این دوره را دنبال کرده اند آشنا خواهید شد. اگر پنتامتر آیامبیک در زبان معینی امکان پذیر باشد، باید در اسپرانتو نیز امکان پذیر باشد و کسی در آنجا حضور خواهد داشت که آن را اثبات می کند. برخی این کار را به خوبی انجام می دهند، گاهی اوقات به طرز شگفت انگیزی خوب. دیگران فقط تقلید خواهند کرد. اما پس از آن افرادی وجود دارند که با این زبان به روش‌های جدید یا هدف جدیدی کار می‌کنند. اسپرانتیست ها به طور همزمان نیاز دارند تا ثابت کنند که فرهنگ آنها دقیقاً مانند فرهنگ دیگران است و منحصر به فرد است. این هدف دوگانه در خود زبان تعبیه شده است. اگرچه زامنهوف زبان جدیدی را ایجاد کرد، و اگرچه از اصولی استفاده کرد که اسپرانتو را به طور قابل توجهی متفاوت از زبان‌های دیگر می‌دانست (اصولی که مهم‌تر از همه به اکتشافات زبان‌شناسی ساختاری در قرن بعد اشاره می‌کردند)، او از این اصول استفاده کرد. زبان‌های موجود برای عناصر تشکیل‌دهنده زبان جدید خود و در این فرآیند او معنای رایج زبان‌های اروپایی را به اسپرانتو منتقل کرد. بنابراین زامنهوف نه تنها برای زبان خود یک حال و آینده خلق کرد، بلکه گذشته ای نیز ایجاد کرد. تعامل بین راه‌های جدید (از جمله روش‌های غیر اروپایی) شکل‌گیری و بیان کلمات و اندیشه‌ها از یک سو، و از سوی دیگر شیوه‌های قدیمی بیان و اندیشه، که در اسپرانتو نوعی پویایی زبانی و معنایی ایجاد کرد. تنش قدیم و جدید - که عامل اصلی کمک به شخصیت ادبیات در زبان بوده است. هدف - تقویت خود زبان. زامنهوف زود متوجه شد که یکی از بهترین راه‌های زنده کردن اسپرانتو از طریق ادبیات ترجمه شده است - از طریق بازگردانی رویدادها و ایده‌ها، گفتگوها و برخوردهای اسپرانتو که هنوز در زندگی واقعی به آن زبان رخ نداده است. آفرینش ادبی همواره تجربه ما را فراتر از روزگار گسترش داده است. همچنین می تواند یک زبان را گسترش دهد. بنابراین ادبیات ترجمه شده همیشه نقش مهمی در توسعه ادبیات اصیل به زبان اسپرانتو ایفا کرده است، و با توجه به اینکه هر نویسنده به زبان اسپرانتو حداقل دو زبانه است و فرهنگ خود را با خود به زبان می آورد، غنای فوق العاده ای در زبان اسپرانتو وجود دارد. بهترین نمونه های ادبیات اسپرانتو این غنا محصول تأثیرات غرب و شرق، شمال و جنوب و ادبیات کوچک به اندازه بزرگ است. منحصربه‌فرد بودن ساختاری اسپرانتو، ترجمه به زبان‌های قومی را دشوار می‌سازد - به ویژه به این دلیل که بسیاری از کسانی که به اسپرانتو می‌نویسند، این کار را به دلیل رد محدودیتی که هنگام نوشتن به زبان مادری خود تجربه می‌کنند، انجام می‌دهند. بر این اساس، آن‌ها از اسپرانتو به شیوه‌هایی استفاده می‌کنند که کاملاً به‌طور خاص با زبان‌های خودشان مغایرت دارد. در این دایره‌المعارف، جفری ساتن اطلاعات اولیه زیادی درباره اسپرانتو گرد هم آورده است. و در مورد دیدگاه اسپرانتو زبانان در مورد نویسندگان خود. بهتر است از آن به عنوان یک اثر مرجع استفاده شود، و به عنوان کلیدی که در زمان مناسب، درهای یک فرهنگ جایگزین قابل توجه را باز می کند - فرهنگی که بیش از یک قرن است که به دنبال جهانی گرایی انسانی از روحی است که مولد را حفظ می کند. تفاوت در حالی که امکان ظهور یک انسانیت مشترک را فراهم می کند. این یک سرگرمی نیست، بلکه یک تلاش فکری جدی است که خواننده دانا به زودی از طریق صفحات این کتاب تاثیرگذار آن را تشخیص خواهد داد. ادبیات اصلی اسپرانتو 1887 – 2007 با شرح حال، تاریخ، شرح کار و کتابشناسی مختصر به ترتیب زمانی
دوره اول 1887 -1920: رمانتیسم ابتدایی و استقرار سبک
دوره دوم 30-1921: رمانتیسیسم بالغ و شکوفایی ادبی
دوره سوم 51-1931: پارناسیانیسم و ​​عصر ظهور
دوره چهارم 74-1952: پساپارناسیانیسم و ​​مدرنیسم
دوره پنجم 1975 - : محبوبیت از رمان شعر تجربی، پست مدرنیسم
طرح کلی ساختار زبانی و توانایی های خلاق اسپرانتو
اسپرانتو از دیدگاه یک نویسنده (گزیده) اثر کلود پیرون.
ساختار
تلفظ
اسپراتوری
گرامر
نمونه متون ادبی
واژگان به نمونه متون ادبی
کتابشناسی
کتابشناسی عمومی، از جمله منابع
ترجمه های نقل شده از ادبیات اصلی اسپرانتو فرهنگ اسپرانتو - خلاصه
آثار مرجع مرتبط در ادبیات، زبان شناسی و رشته های وابسته
کتابخانه ها و اطلاعات بیشتر

New York: Mondial, 2008. — x, 728 pages. — ISBN: 978-1-59569-090-6. The history of Esperanto literature shows two main trends: an attempt to prove that everything that you can find in other literatures is possible in Esperanto, and an attempt to do things yet unattempted. The first results in conventional poetry, traditional novels. You will learn in this volume about many of the writers who have followed this course. If iambic pentameter is possible in a given language, it should be possible in Esperanto, and someone will be out there proving it. Some will do it well, occasionally startlingly well; others will merely imitate. But then there are people working with the language in new ways or to new purpose. Esperantists feel the need simultaneously to prove that their culture is just like everybody else's and that it is unique. This double objective is built into the language itself. Although Zamenhof created a new language, and although he used principles that mark Esperanto off as significantly different from other languages (principles, by the way, that point, above all, to the discoveries of structural linguistics in the following century), he drew on existing languages for the constituent elements of his new language and in the process he carried into Esperanto the common semantics of the major European languages. Thus Zamenhof not only created a present and future for his language, but also a past. The interaction between, on the one hand, new ways (including non European ways) of forming and articulating words and ideas, and, on the other hand, old ways of expression and thought, created in Esperanto a kind of linguistic and semantic dynamism - a tension of old and new – that has been a major factor contributing to the character of the literature in the language. But writers in Esperanto are simultaneously also pursuing a different goal - the strengthening of the language itself. Zamenhof realized early on that one of the best ways of bringing Esperanto to life is through translated literature - through rendering in Esperanto events and ideas, conversations and encounters, that have yet to occur in real life in that language. Literary creation has always broadened our experience beyond the quotidian; it can also broaden a language. Thus translated literature has always played an important pan in the development of original literature in Esperanto, and, given that every writer in Esperanto is at least bilingual and brings his or her own culture with him into the language, there is a splendid richness to the best examples of Esperanto literature. This richness is a product of influences of west and east, north and south, and of small literatures as welt as large. The very structural uniqueness of Esperanto makes it hard to translate into ethnic languages - not least because many of those who write in Esperanto do so out of their rejection of the constriction that they experience when writing in their native languages. Accordingly, they use Esperanto in ways that are quite specifically out of step with their own languages. In this encyclopedia Geoffrey Sutton has brought together a wealth of basic information about Esperanto and about the views of Esperanto speakers on their own writers. It is best used as a work of reference, and as a key that will, in due course, unlock the doors of a remarkable alternative culture - a culture that for over a century has been looking for a humane globalism of the spirit that preserves productive difference while enabling the emergence of a common humanity. This is no hobby, but a serious intellectual endeavor, which the discerning reader will soon recognize through the pages of this impressive book. The Original Literature of Esperanto 1887 – 2007 with biographies, dates, descriptions o f work and concise bibliographies in chronological order
The First Period 1887 -1920: Primitive Romanticism and the Establishment of Style
The Second Period 1921 -30: Mature Romanticism and a Literary Flowering
The Third Period 1931-51: Parnassianism and the Coming of Age
The Fourth Period 1952-74: Post-Parnassianism and Modernism
The Fifth Period 1975 - : Popularization of the Novel. Experimental Poetry, Postmodernism
Outline of Esperanto's Linguistic Structure and Creative Capabilities
Esperanto from the Viewpoint of a Writer (extract) by Claude Piron.
The Structure of Esperanto
Pronunciation
Grammar
Specimen Literary Texts
Vocabulary to the Specimen Literary Texts
Bibliographies
General Bibliography, including sources
Cited Translations from Original Esperanto Literature Esperanto Culture - summary
Associated Reference Works in literature, linguistics and allied disciplines
Libraries and further information