Complexity Economics: Building a New Approach to Ancient Economic History

باستان شناسی اقتصادی و تاریخ اقتصادی کهن در دهه های گذشته رونق گرفته است. اولی به لطف تکنیک‌های بسیار پیشرفته برای شناسایی، جمع‌آوری و تفسیر مواد باقی‌مانده به‌عنوان نماینده‌ای برای تعاملات اقتصادی و عملکرد. دومی با پذیرش چارچوب های اقتصاد نهادی جدید. با این حال، هر دو رشته هنوز در صحبت کردن با یکدیگر مشکل زیادی دارند. هیچ روش قابل اعتمادی برای تبدیل داده های پراکسی قدیمی به شاخص های اقتصادی مورد استفاده در تاریخ اقتصادی وجود ندارد. به نوبه خود، سیستم های اعتقادی فرهنگی مشترک زیربنای نهادها و روش های نمادینی که در آنها بازتولید می شوند در پرونده مادی نامرئی باقی می مانند. این کتاب راه‌هایی را برای نزدیک‌تر کردن هر دو رشته به هم با ایجاد چارچوبی نظری و روش‌شناختی برای ارزیابی و ادغام داده‌های باستان‌شناسی در تحقیقات تاریخ اقتصادی بررسی می‌کند. به‌جای تفاسیر خطی ارائه‌شده توسط مدل‌های نئوکلاسیک یا نئومالتوسی، ما استدلال می‌کنیم که اقتصاد پیچیدگی، مبتنی بر نظریه سیستم، راه امیدوارکننده‌ای به جلو ارائه می‌دهد.

Economic archaeology and ancient economic history have boomed the past decades. The former thanks to greatly enhanced techniques to identify, collect, and interpret material remains as proxies for economic interactions and performance; the latter by embracing the frameworks of new institutional economics. Both disciplines, however, still have great difficulty talking with each other. There is no reliable method to convert ancient proxy-data into the economic indicators used in economic history. In turn, the shared cultural belief-systems underlying institutions and the symbolic ways in which these are reproduced remain invisible in the material record. This book explores ways to bring both disciplines closer together by building a theoretical and methodological framework to evaluate and integrate archaeological proxy-data in economic history research. Rather than the linear interpretations offered by neoclassical or neomalthusian models, we argue that complexity economics, based on system theory, offers a promising way forward.