Comics and narration

این کتاب ادامه کتاب پیشگامانه تیری گرونستین سیستم کمیک است، که در آن نظریه پرداز برجسته کمیک فرانسوی زبان، با معرفی اصل همبستگی نمادین، به بررسی چگونگی عملکرد رسانه پرداخت. و سیستم‌هایی را نشان می‌دهد که زیربنای ارتباط بین پانل‌ها را در سه سطح تشکیل می‌دهند: صفحه‌آرایی، توالی خطی، و پیوندهای غیر متوالی که در کل کتاب کمیک بافته شده‌اند. او اکنون این تحلیل را با استفاده از نمونه هایی از طیف بسیار گسترده ای از کمیک ها، از جمله آثار هنرمندان آمریکایی مانند کریس ور و رابرت کرامب، بیشتر توسعه می دهد. او چارچوب نظری خود را با مطرح کردن آن در برابر مواردی که آن را به چالش می‌کشند، مانند کمیک‌های انتزاعی، کمیک‌های دیجیتال و شوجو مانگا آزمایش می‌کند و بازتاب‌های روشنگرانه‌ای در مورد این نوآوری‌ها ارائه می‌دهد.

علاوه بر این، او شامل فصل‌های طولانی در سه زمینه است که پوشش داده نشده است. در کتاب اول او ابتدا نقش راوی را، اعم از کلامی و بصری، و مسائل خاصی را که از روایت در کمیک های اتوبیوگرافیک ناشی می شود، بررسی می کند. دوم، گرونستین به مسئله ریتم در کمیک ها می پردازد، و مهارتی که توسط هنرمندان فاضل در درهم آمیختن ریتم های مختلف بیش از ضربان اصلی ارائه شده توسط ناپیوستگی پانل ها نشان داده شده است. و سوم، رابطه کمیک را با هنر معاصر، مشروط به تاریخ فرهنگی و سنت‌های زیبایی‌شناختی، اما اخیراً با حرکت هنرمندان کمیک به عرصه‌های آوانگارد، تغییر می‌دهد.

This book is the follow-up to Thierry Groensteen's groundbreaking The System of Comics, in which the leading French-language comics theorist set out to investigate how the medium functions, introducing the principle of iconic solidarity, and showing the systems that underlie the articulation between panels at three levels: page layout, linear sequence, and nonsequential links woven through the comic book as a whole. He now develops that analysis further, using examples from a very wide range of comics, including the work of American artists such as Chris Ware and Robert Crumb. He tests out his theoretical framework by bringing it up against cases that challenge it, such as abstract comics, digital comics and shojo manga, and offers insightful reflections on these innovations.

In addition, he includes lengthy chapters on three areas not covered in the first book. First, he explores the role of the narrator, both verbal and visual, and the particular issues that arise out of narration in autobiographical comics. Second, Groensteen tackles the question of rhythm in comics, and the skill demonstrated by virtuoso artists in intertwining different rhythms over and above the basic beat provided by the discontinuity of the panels. And third he resets the relationship of comics to contemporary art, conditioned by cultural history and aesthetic traditions but evolving recently as comics artists move onto avant-garde terrain.