Comics and Language: Reimagining Critical Discourse on the Form

این یک اصل در مطالعات طنز شده است که «کمیک یک زبان است، نه یک ژانر». ? در کمیک و زبان، هانا میودراگ بسیاری از مفروضات کلیدی در مورد "گرامر" و ویژگی‌های رسمی کمیک‌ها را به چالش می‌کشد و چارچوب نظری ظریف‌تری را ارائه می‌دهد که به عقیده او در این زمینه بهتر عمل می‌کند. ارائه یک وسیله ثابت برای انتقال نظریه انتقادی در بورسیه. این کتاب از طریق خوانش‌های دقیق و استفاده در دسترس از نظریه، مشکلات نهفته در شیوه‌هایی را که منتقدان از ایده‌های زبان، ادبیات، ساختارگرایی و نشانه‌شناسی استفاده کرده‌اند، آشکار می‌کند و روشی جدید و از لحاظ نظری صحیح‌تر برای درک نحوه ارتباط کمیک‌ها ارائه می‌کند.

کمیک و زبان مخالف گرایش انتقادی به هموار کردن تمایزات بین زبان و تصاویر و بحث در مورد ادبیات صرفاً از نظر محتوای داستان است. این نظریه‌ها نظریه‌های انتقادی اولیه را که چنین استدلال‌هایی می‌خواهند از آنها استخراج کنند، به دقت بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه آنها در واقع از نتایجی که معمولاً برای اثبات آنها استفاده می‌شوند، فاصله می‌گیرند. این کتاب استفاده از رشته‌های علمی موجود را در زمینه بهبود می‌بخشد و پیچیدگی مداوم این رشته را بیشتر می‌کند. تحلیل های متحرک و روشنگرانه ای از طیفی از متون مختلف ارائه می دهد و رویکردی بین رشته ای دارد. کمیک و زبان برای خوانندگان کمیک عمومی جذاب خواهد بود و برای محققان متخصص در زمینه های کمیک، ادبیات، مطالعات فرهنگی، تاریخ هنر و مطالعات تجسمی حیاتی خواهد بود. همچنین خلاصه‌ای ارزشمند از وضعیت فعلی نقد فرمالیستی در مطالعات کمیک ارائه می‌کند و بنابراین متن ایده‌آلی را برای علاقه‌مندان به کاوش در این حوزه رو به رشد تحقیق ارائه می‌کند

It has become an axiom in comic studies that "comics is a language, not a genre." But what exactly does that mean, and how is discourse on the form both aided and hindered by thinking of it in linguistic terms? In Comics and Language, Hannah Miodrag challenges many of the key assumptions about the "grammar" and formal characteristics of comics, and offers a more nuanced, theoretical framework that she argues will better serve the field by offering a consistent means for communicating critical theory in the scholarship. Through engaging close readings and an accessible use of theory, this book exposes the problems embedded in the ways critics have used ideas of language, literature, structuralism, and semiotics, and sets out a new and more theoretically sound way of understanding how comics communicate.

Comics and Language argues against the critical tendency to flatten the distinctions between language and images and to discuss literature purely in terms of story content. It closely examines the original critical theories that such arguments purport to draw on and shows how they in fact point away from the conclusions they are commonly used to prove. The book improves the use the field makes of existing scholarly disciplines and furthers the ongoing sophistication of the field. It provides animated and insightful analyses of a range of different texts and takes an interdisciplinary approach. Comics and Language will appeal to the general comics reader and will prove crucial for specialized scholars in the fields of comics, literature, cultural studies, art history, and visual studies. It also provides a valuable summary of the current state of formalist criticism within comics studies and so presents the ideal text for those interested in exploring this growing area of research