Comfort in the Eighteenth-Century Country House

خانه‌های روستایی بیانیه‌های بزرگی از قدرت و موقعیت بودند، اما همچنین مکان‌هایی بودند که مردم در آن زندگی می‌کردند. این کتاب تغییرات در چیدمان، فن‌آوری‌های جدید و نوآوری‌های مبلمان را نشان می‌دهد که آنها را راحت‌تر و راحت‌تر کرده است. این استدلال می کند که این تغییرات مادی فقط یکی از جنبه های راحتی در خانه روستایی بود: احساس راحتی به همان اندازه مهم بود که راحت بودن. دستیابی به این امر مستلزم آسایش و آرامشی بود که در کارهای روزمره، ایمان مذهبی و مهمتر از همه، روابط با خانواده و دوستان یافت می شد. چنین راحتی‌های عاطفی و وابستگی به چیزها و مکان‌هایی که آن‌ها را تجسم و به یادگار می‌آورد، خانه‌های روستایی را به خانه تبدیل کرد.

Country houses were grand statements of power and status, but they were also places where people lived. This book traces the changes in layout, the new technologies, and the innovations in furniture that made them more convenient and comfortable. It argues that these material changes were just one aspect of comfort in the country house: feeling comfortable was just as important as being comfortable. Achieving this involved the comfort and solace to be found in daily routines, religious faith and, above all, relationships with family and friends. Such emotional comforts, and the attachment to things and places that embodied and memorialized them, made country houses into homes.