Color Blood Flow Imaging of the Heart

فقط چند سال پس از اینکه ادلر و هرتز استفاده بالینی از اکوکاردیوگرافی با حالت M را توصیف کردند، Satomura استفاده از سونوگرافی Dop 2 pler را برای مطالعه عملکرد قلب گزارش کرد. با این حال سونوگرافی داپلر در عمل تشخیصی در قلب بسیار کندتر از اکوکاردیوگرام معمولی (M-mode و دو بعدی) ادغام شده است. با این حال، اکنون رشد فوق العاده ای در علاقه پزشکان به استفاده تشخیصی از سونوگرافی داپلر قابل مشاهده است و ممکن است در واقع به دلیل ظهور اخیر تصویربرداری جریان رنگ باشد. دلیل این رشد ممکن است این باشد که این روش امکان تجسم مستقیم جریان خون در سیستم قلبی عروقی را در نماهای مقطعی فراهم می کند. علاوه بر این، نتایج قابل تکرار هستند و درک آن بسیار آسان تر از تکنیک های نقشه برداری قدیمی با استفاده از داپلر تک دروازه ای است. در وجود کوتاه آن، نام های مختلفی برای توصیف این روش استفاده شده است، به عنوان مثال، داپلر رنگی، تصویربرداری جریان رنگ، اکوکاردیوگرافی دو بعدی داپلر دو بعدی و تصویربرداری جریان داپلر. این مکان غواصی نشان دهنده علاقه زیادی است که بسیاری از محققان به این روش نشان داده اند. توسعه فنی تصویربرداری جریان خون رنگی (CBFI) - همانطور که این روش در این کتاب نامیده می شود - هنوز به یک استاندارد جهانی پذیرفته شده عملکرد در قلب و عروق نرسیده است. علیرغم این وضعیت نوسان و عدم اطمینان در مورد تحولات آینده، به نظر من اختصاص دادن یک کتاب کامل به این روش جذاب قابل توجیه است.

Just a very few years after Edler and Hertz had described the clinical use of M-mode echocardiographyl Satomura reported the application of Dop­ 2 pler ultrasound to the study of cardiac function. Yet Doppler ultrasound has been integrated into diagnostic practice in cardiology much more slowly than conventional (M-mode and two-dimensional) echocardiogra­ phy. Now, however, tremendous growth in the interest of clinicians in the diagnostic use of Doppler ultrasound can be observed and may in fact be due to the recent advent of color flow imaging. The reason for this growth may be that this method makes it possible to directly visualize the blood flow in the cardiovascular system in cross-sectional views. Moreover, the results are reproducible and much easier to understand than the older mapping techniques using a single-gate Doppler. In its short existence many different names have been used to describe this method, for instance, color Doppler, color flow imaging, real-time two-dimen­ sional Doppler echocardiography, and Doppler flow imaging. This diver­ sity reflects the large interest that many researchers have shown in this method. The technical development of color blood flow imaging (CBFI) - as this method will be called in this book - has not yet reached a universally accepted standard of performance in cardiology. Despite this state of flux and the uncertainty about future developments, I think it is justified to dedicate an entire book to this fascinating method.