Colonizing Nature: The Tropics in British Arts and Letters, 1760-1820

بریتانیا با کنترل مزارع شکر در دریای کارائیب و تولید چای، پنبه و نیل در هند، در قرن هجدهم و نوزدهم بر اقتصاد جهانی کشاورزی گرمسیری مسلط شد. در استعمار طبیعت، بث فوکس توبین نشان می‌دهد که چگونه تسلط بر "منطقه‌های استوایی" به‌عنوان یک منطقه و هم به عنوان یک ایده، در شیوه‌ای که بریتانیایی‌ها نقش خود را در جهان تصور می‌کردند، مرکزی شد.

توبین شعر ژئورگیک، پرتره منظره، نگارش تاریخ طبیعی، و چاپ گیاه شناسی تولید شده توسط بریتانیایی ها در دریای کارائیب، اقیانوس آرام جنوبی و هند را بررسی می کند تا کشف کند که چگونه هر یک نقش مهمی در ایجاد این باور داشتند که مناطق استوایی به طور همزمان بهشتی هستند. و نیازمند مداخله و مدیریت بریتانیاست. مطالعه او بررسی می کند که چگونه پرتره های باغ برده ها تخصص بردگان را در باغبانی انکار می کند، چگونه شرکت هند شرقی هنرمندانی مانند ویلیام هاجز را برای نقاشی و در نتیجه انگلیسی کردن منظره و باغ های هند تحت کنترل بریتانیا استخدام می کند و چگونه نویسندگانی از کاپیتان جیمز کوک تا سر. جیمز ای. اسمیت زمین ها و گیاهان گرمسیری را به تصویر می کشید.

همانطور که تسلط بر طبیعت گرمسیری و به ویژه پتانسیل آن برای بهره وری کشاورزی، به مفاهیم کلیدی در شکل گیری هویت امپراتوری بریتانیا تبدیل شد، طبیعت استعمار /i> نشان می دهد که تسلط فکری و بصری بر مناطق استوایی - از طریق خلق هنر و ادبیات - با تخصیص مادی زمین، نیروی کار و منابع طبیعی همراه بوده است. توبین به طور قانع‌کننده‌ای استدلال می‌کند که تصاویر گیاهان گرمسیری، باغ‌ها و مناظر که در تخیل بریتانیا پخش می‌شد، کلیدی برای درک نیروهایی است که امپراتوری بریتانیا را شکل دادند.

With its control of sugar plantations in the Caribbean and tea, cotton, and indigo production in India, Britain in the eighteenth and nineteenth centuries dominated the global economy of tropical agriculture. In Colonizing Nature, Beth Fowkes Tobin shows how dominion over "the tropics" as both a region and an idea became central to the way in which Britons imagined their role in the world.

Tobin examines georgic poetry, landscape portraiture, natural history writing, and botanical prints produced by Britons in the Caribbean, the South Pacific, and India to uncover how each played a crucial role in developing the belief that the tropics were simultaneously paradisiacal and in need of British intervention and management. Her study examines how slave garden portraits denied the horticultural expertise of the slaves, how the East India Company hired such artists as William Hodges to paint and thereby Anglicize the landscape and gardens of British-controlled India, and how writers from Captain James Cook to Sir James E. Smith depicted tropical lands and plants.

Just as mastery of tropical nature, and especially its potential for agricultural productivity, became key concepts in the formation of British imperial identity, Colonizing Nature suggests that intellectual and visual mastery of the tropics—through the creation of art and literature—accompanied material appropriations of land, labor, and natural resources. Tobin convincingly argues that the depictions of tropical plants, gardens, and landscapes that circulated in the British imagination provide a key to understanding the forces that shaped the British Empire.