CoDesign for Public-Interest Services

این کتاب بر روی طراحی مشترک تمرکز دارد، و به طور خاص، روی اشکال مختلفی که طراحی مشترک ممکن است برای مقابله با مهم‌ترین چالش‌های اجتماعی داشته باشد، و خدمات با منافع عمومی را به عنوان زمینه اصلی برنامه معرفی می‌کند. برای انجام این کار، مطالعه گسترده ای را ارائه می دهد که در یک جامعه خاص از ساکنان میلان انجام شده است: این یک داستان نوآوری اجتماعی است که در رشته طراحی خدمات ادغام شده است که به طور همزمان مفاهیم مرتبط طراحی مشترک، تولید مشترک و مشارکت را عمیق تر می کند. مدیریت خدمات.
با تکیه بر این تجربه و مطالعات بیشتر، این کتاب ایده یک زیرساخت مشارکتی و فرآیند زیرساختی مرتبط با آن را در ده مرحله ارائه می‌کند تا مسائل جوجه کشی و تکرار خدمات را بررسی کند و به طور گسترده در مورد آن تحقیق کند. ایجاد آن فضاهای آزمایشی که در آن مشارکت شهروندان تقویت می شود و نوآوری در قلمرو عمومی دنبال می شود.
در نهایت، این کتاب خطوط دیگری از تامل را در مورد طراحی مشترک توسعه می دهد که به عنوان مثال، به عنوان شکلی از کنشگری فرهنگی، به عنوان نوعی ابزاری برای ایجاد شهروندی و به عنوان یک صلاحیت کلیدی برای مدیریت دولتی و در نتیجه به عنوان خود یک خدمات عمومی. ایده طراحی مشترک به عنوان راهی برای بازسازی شیوه های دموکراسی یک موضوع تکراری در سراسر کتاب است: طراحی مشترک فرآیندی است که به دنبال تغییر وضعیت چیزها است و به عمد به عنوان یک مسیر طولانی و پیچیده ارائه می شود که در آن نقش طراح نه تنها یک تسهیل کننده، بلکه نقش یک اپراتور فرهنگی است که با ایده ها و دیدگاه ها کمک می کند و امیدواریم یک تغییر فرهنگی واقعی را ایجاد کند.

This books focuses on co-design, and more specifically, on the various forms co-design might take to tackle the most pressing societal challenges, introducing public-interest services as the main application field. To do so, it presents an extensive study conducted within a particular community of residents in Milan: this is a social innovation story integrated into the discipline of service design, which simultaneously deepens the related concepts of co-design, co-production and co-management of services.
Drawing upon this experience and further studies, the book presents the idea of a collaborative infrastructure and its related infrastructuring process in ten steps, in order to explore the issues of incubation and replication of services and to extensively investigate the creation of those experimental spaces in which citizen participation is fostered and innovation in the public realm is pursued.
Lastly, the book develops other lines of reflection on co-design seen, for example, as a form of cultural activism, as an instrument for building citizenship, and as a key competence for the public administration and thus as a public service itself. The idea of co-design as a way to regenerate the practices of democracy is a recurring theme throughout the book: co-design is a process that seeks to change the state of things and it is intentionally presented as a long and complex path in which the role of designer is not only that of a facilitator, but also that of a cultural operator who contributes with ideas and visions, hopefully fostering a real cultural change.