Clinical Pharmacology of Learning and Memory

جستجوی مواد مخدر برای تغییر فرآیندهای یادگیری و حافظه در حیوانات و انسان ریشه در اسطوره‌شناسی و همچنین تاریخ پزشکی دارد. استفاده از آلکالوئیدهای گیاهی برای بهبود حافظه توصیه بنجامین راش در "بیماری های ذهن" (1812، ص 284) بود و محتویات اسرارآمیز لیته، مایعی که می تواند باعث پاک شدن خاطرات زمینی شود. یافت شده در اساطیر مصر و یونان، و همچنین توسط دانته توصیف شده است، هنوز هم یک مولکول فراموشی مورد جستجو باقی مانده است. تسهیل یادگیری یا بهبود حافظه برای چندین ماده گیاهی از جمله کوکا، چت، کافئین و نیکوتین ادعا شده است. فرضیه های مربوط به مواد یافت شده در مغز و اهمیت احتمالی آنها برای یادگیری یا حافظه منجر به ایجاد و استفاده از عواملی شد که حاوی چنین موادی بودند. به عنوان مثال، همانطور که توسط ویلیام جیمز (1892، ص 132) مشاهده شد، تأکید در آلمان در طول دهه 1860، بر فسفر در مغز برای عملکردهای شناختی باعث این پیشنهاد شد که غذاها viiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii. محتوای فسفر، مانند ماهی، برای عملکرد مغز مفید است. آماده‌سازی‌های حاوی فسفر برای استفاده در موارد ضعف حافظه، خستگی و غیره توصیه می‌شدند، و اگرچه گاهی اوقات مفید بودند، اما احتمالاً به دلیل اثر محرک غیر اختصاصی مؤثر بودند. اینکه آیا اثربخشی مثبت شناختی محرک‌های غیراختصاصی CNS مانند فسفر، رزماری، اسطوخودوس، توت‌های مکعبی و غیره واقعاً با آنچه در آزمایش‌های حیوانی مورد بررسی قرار گرفته‌اند (لشلی، 1917) یا آن‌هایی که در دهه‌های اخیر مستند شده‌اند، بسیار متفاوت است یا خیر، باید مورد بررسی قرار گیرد.

The search for drugs to alter learning and memory processes in animals and man has its roots in mythology as well as the history of medicine. The use of plant alkaloids to improve memory was a recommendation of Benjamin Rush in his "Diseases of the Mind" (1812, P. 284), and the mysterious contents of lethe, a liquid capable of causing the erasure of earthly memories is found in Egyptian and Greek mythology, as well as described by Dante, remains a still-sought amnesic molecule. The facilitation of learning or improvement of memory has been claimed for several plant-derived substances including coca, chat, caffeine, and nicotine. Hypotheses concerning substances found in the brain and their presumed significance for learning or memory led to the development and use of agents that contained such substances. For example, as observed by William James (1892, P. 132), the emphasis, in Germany during the 1860's, upon phosphorus in the brain for cognitive functions gave rise to the suggestion that foods vii viii CLINICAL PHARMACOLOGY OF LEARNING AND MEMORY high in phosphorus content, such as fish, were good for brain function. Phosphorus-containing preparations were advocated for use in cases of poor memory, exhaustion, etc. , and though sometimes useful, probably were effective due to a non-specific stimulant effect. Whether the positive cognitive efficacy of non-specific CNS stimulants such as phosphorus, rosemary, lavender, cubeb berries, etc. were really very different from those investigated in animal experiments (Lashley, 1917) or those documented within recent decades remains to be explored.