Clinical Judgment: A Critical Appraisal: Proceedings of the Fifth Trans-Disciplinary Symposium on Philosophy and Medicine Held at Los Angeles, California, April 14–16, 1977

در طی یک دوره یکساله، سمپوزیوم قضاوت بالینی به عنوان یک جلد به تجزیه و تحلیل چگونگی شکل‌گیری ادعاهای دانش در پزشکی و نحوه انتخاب درمان شکل گرفت. ما امیدواریم که به خواننده، اعم از متخصص، پزشک یا فیلسوف، دیدگاه مفیدی در مورد روند شناخت آنچه در پزشکی رخ می دهد، ارائه دهد. و اینکه نتایج بحث‌ها در پنجمین سمپوزیوم فلسفه و پزشکی به درک بهتری از اینکه چگونه فلسفه و پزشکی می‌توانند به طور مفید یکدیگر را به چالش بکشند، منجر خواهد شد. همانطور که مبادله بین پزشکان، فیلسوفان، پرستاران و روانشناسان در مقالات اصلی، تفسیرها و بحث میزگرد ثبت شده است، نشان می دهد، این موضوعات واقعاً بین رشته ای هستند. به ویژه، آنها نشان داده اند که اعضای حرفه های مراقبت های بهداشتی باید چیزهای زیادی در مورد خود از فیلسوفان بیاموزند و همچنین علاقه زیادی به مشارکت فیلسوفان دارند. با آشکارتر کردن ساختار استدلال پزشکی برای کاربرانش، فیلسوفان می توانند به پزشکان مراقبت های بهداشتی نشان دهند که چگونه بهتر بر قضاوت بالینی تسلط داشته باشند و چگونه بهتر آن را به سمت کالاها و ارزش هایی که پزشکی می خواهد دنبال کند متمرکز کنند. واضح تر شدن در مورد فرآیند دانستن می تواند به طور خلاصه به ما بیاموزد که چگونه بهتر بدانیم و چگونه کارآمدتر یاد بگیریم. نتیجه می تواند بیش از (اگرچه مطمئناً کافی است!) یک بینش فکری قدرتمند در مورد یک تلاش فرهنگی بزرگ، پزشکی باشد.

Over a period of a year, the symposium on clinical judgment has taken shape as a volume devoted to the analysis of how knowledge claims are framed in medicine and how choices of treatment are made. We hope it will afford the reader, whether layman, physician or philosopher, a useful perspective on the process of knowing what occurs in medicine; and that the results of the dis­ cussions at the Fifth Symposium on Philosophy and Medicine will lead to a better understanding of how philosophy and medicine can usefully challenge each other. As the interchange between physicians, philosophers, nurses and psychologists recorded in the major papers, the commentaries and the round table discussion shows, these issues are truly interdisciplinary. In particular, they have shown that members of the health care professions have much to learn about themselves from philosophers as well as much of interest to engage philosophers. By making the structure of medical reasoning more apparent to its users, philosophers can show health care practitioners how better to master clinical judgment and how better to focus it towards the goods and values medicine wishes to pursue. Becoming clearer about the process of knowing can in short teach us how to know better and how to learn more efficiently. The result can be more than (though it surely would be enough!) a powerful intellectual insight into a major cultural endeavor, medicine.