Climate and Capital in the Age of Petroleum: Locating Terminal Landscapes

جف دیامانتی رابطه مخرب بین آب و هوا و سرمایه را از طریق رشد تصاعدی صنعت نفت در 40 سال گذشته توصیف می کند. دیامانتی با تکیه بر بینش های کلیدی در علوم انسانی زیست محیطی و انرژی، مفهوم «چشم انداز پایانی» را به عنوان مکانی برای ذخیره، دگرگونی و انتقال، که برای اکولوژی حیاتی قرن بیست و یکم ضروری است، معرفی می کند.

اقلیم. and Capital in the Age of Petroleumاین صحنه های دگرگونی را به عنوان مکان هایی که سرمایه داری فراصنعتی از طریق آن سوخت های فسیلی را در جهان توزیع می کند، ارائه می دهد. دیامانتی از این مفهوم برای بازتعریف چشم‌انداز فراصنعتی با آشکار کردن جریان‌های جهانی مبادله و ذخیره‌سازی که قبل از توزیع سوخت‌های فسیلی در جهان به عنوان شکل اجتماعی است، استفاده می‌کند. پیشبرد نظریه رسانه های جدید انرژی، سوخت های فسیلی و سایر منابع محدود به انواع جدیدی از رسانه های قابل توزیع تبدیل می شوند. این کتاب از طریق این خط فکری، پیوندهای محکمی بین فناوری‌های رسانه‌ای و فرهنگ‌های انرژی برقرار می‌کند که به شکل‌گیری نقدی رادیکال از زیرساخت انرژی فعلی که مشخصه سرمایه‌داری جهانی است، کمک می‌کند.

تحلیل دیامانتی با این استدلال که این زیرساخت بر هزاره‌ها ماده فشرده، قرن‌ها خشونت استعماری و دهه‌ها توسعه فناوری استوار است، درک ما از محیط‌زیست به‌عنوان «چشم‌انداز پایانی» را از طریق مطالعات موردی شرکت‌های نفت، کشورها عمیق‌تر می‌کند. ، آثار هنری و رویدادهای تاریخی استفاده از نوع شناسی کمتر بررسی شده او از انرژی جهانی، بحران آب و هوا را برای محققان و فعالان به طور یکسان تئوری و سیاسی می کند.

Jeff Diamanti describes the destructive relationship between climate and capital through the exponential growth of the petroleum industry over the last 40 years. Building on key insights in the environmental and energy humanities, Diamanti introduces the concept of the 'terminal landscape' as a site of storage, transformation and transition, essential to critical ecology in the 21st century.

Climate and Capital in the Age of Petroleum presents these scenes of transformation as sites through which post-industrial capitalism distributes fossil fuels into the world. Diamanti uses this concept to redefine the post-industrial landscape by revealing the global flows of exchange and storage that precede the distribution of fossil fuels into the world as social form. Advancing a new media theory of energy, fossil fuels and other finite resources become new types of distributable media. Through this line of thinking, the book makes solid connections between media technologies and energy cultures that help to shape a radical critique of the current energy infrastructure that characterises global capitalism.

Arguing that this infrastructure rests on millennia of compact matter, centuries of colonial violence, and decades of technological development, Diamanti's analysis deepens our understanding of the environment as a 'terminal landscape' through case studies of oil companies, countries, artworks, and historical events. Using his under-examined typology of global energy further theorises and politicises the climate crisis for scholars and activists alike.