Claude Fleury (1640–1723) as an Educational Historiographer and Thinker

این مطالعه ناشی از علاقه به آموزش و فرهنگ فرانسوی است که از روزهای دانشجویی در فرانسه به یادگار مانده است. به طور خاص، این تلاشی است برای تبیین اندیشه آموزشی کلود فلوری، ادیب باسواد و مسئول که ریشه‌های تاریخی آموزش عمومی را آنگونه که در فرانسه وجود داشت در قرن هفدهم تحلیل کرد و بر این اساس آنچه را که در نظر داشت پیشنهاد کرد. یک برنامه مطالعاتی به طور کلی مفیدتر باشد. فضای سخاوتمندانه ای به پیشینه تاریخی، اجتماعی و آموزشی در تلاش برای قرار دادن اندیشه فلوری در زمینه فرهنگی مناسب خود اختصاص داده شده است. یعنی افول عصر کلاسیک و طلوع عصر عقل. این مطالب پیش‌زمینه همچنین نشان‌دهنده تلاشی است برای توضیح، گاهی اوقات به تفصیل، منشأ اثر فلوری Traite du Choix et de la Methode des Etudes و ظهور او به شهرت علمی و آموزشی در دربار. این امکان وجود دارد که اندیشه فلوری، در عین حال که بیشترین علاقه را برای دانشجویان تاریخ فرهنگی قرن هفدهم دارد، برای مخاطبان عام نیز مورد توجه قرار گیرد. به ویژه، کسانی که مسئول ارائه آموزش هایی هستند که باید به نیازهای عملی روزافزون جامعه پاسخ دهند و در عین حال بخشی از میراث فرهنگی خود را به انسان معاصر بدهند، ممکن است در اندیشه فلوری چشم انداز تاریخی مفیدی بیابند. مایه خوشحالی است که اذعان کنم این مطالعه بدون تشویق و راهنمایی دکتر ویلیام دبلیو میسر نمی شد.

This study has grown out of an interest in French education and cul­ ture that dates from fondly remembered student days in France. Specifically, it is an attempt to explain the educational thought of Claude Fleury, a literate, responsible homme de leUres who analyzed the historical origins of public education as it existed in seventeenth-cen­ tury France and, on that basis, proposed what he considered to be a more generally useful program of studies. Generous space has been devoted to historical, social, and pedagogical background in an effort to place Fleury's thought in its proper cultural context; namely, that of the decline of the Classical Age and the dawn of the Age of Reason. This background material represents also an attempt to explain, at times in detail, the origin of Fleury's Traite du Choix et de la Methode des Etudes and his rise to scholarly and pedagogical prominence at court. It is possible that Fleury's thought, while of most immediate interest to students of seventeenth-century cultural history, will be of interest also to a more general audience. In particular, those charged with providing education that must respond to the ever increasing practical needs of society and at the same time give to contemporary man a of his cultural heritage may find in Fleury's thought some useful sense historical perspective. It is a pleasure to acknowledge that this study would not have been possible without the encouragement and guidance of Dr. William W.