Claim, Intent, and Persuasion: Organizational Legitimacy and the Rhetoric of Corporate Mission Statements

یکی از معروف‌ترین تفاوت‌های بین تولید دانشگاهی در مورد مدیریت انجام شده در اروپا، در مقایسه با ایالات متحده، توجه محققان اروپایی به گفتمان مدیریتی و بلاغت است، به ویژه در تجسم متنی یا نوشتاری خود. در واقع، این یکی از معدود موضوعاتی است که تسلط معمول بورسیه آمریکا (Engwall، 1998) وجود ندارد. گفتمان‌های مدیریت اساساً به دو موضوع می‌پردازند، که اغلب در عمل تحلیلی در هم تنیده شده‌اند، که در اینجا فقط به دلیل الزامات متمایز می‌شوند. یکی، مشروعیت بخشیدن به مدیریت، اعم از ایدئولوژیک و سیاسی، که اساساً در جهت توجیه تفاوت های قدرت موجود در هماهنگی کنش جمعی با هدف دستیابی به اهداف اقتصادی است. همانطور که بندیکس در کار و اقتدار در صنعت اشاره می کند، مهم ترین چالش برای این کار ایدئولوژیک از این واقعیت سرچشمه می گیرد که در سرمایه داری منطق کارآمدی هژمونیک است و این به راحتی برای توجیه تفاوت های وضعیتی مفید نیست. به همین دلیل است که گفتمان های مدیریتی هرگز باز و صریح نیستند و در مجموع به وضوح ایدئولوژیک هستند.

One of the most notorious differences between the academic production on management carried out in Europe, compared to that in the United States, is the attention that European scholars give to the managerial discourse and rhetorics, especially in their textual or written embodiments. In fact, it is one of the few topics where the usual dominance of American scholarship (Engwall, 1998) does not hold. Discourses in management address basically two issues, most often of analytical intertwined in practice, differentiated here only because requirements. One, is the legitimization, both ideological and political, of management, basically geared at the justification of the differentials of power present in the coordination of collective action aimed at the consecution of economic objectives. As Bendix points out in Work and Authority in Industry, the most pressing challenge for this ideological work stems from the fact that in capitalism the logic of efficiency is hegemonic, and this is not easily conducive to the justification of status differentials. This is why managerial discourses are never open, straightforward, and why they are, in sum, clearly ideological.