دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Ci salveranno le vecchie zie?
دانلود کتاب آیا عمه های پیرمان ما را نجات خواهند داد؟
مشخصات کتاب
Ci salveranno le vecchie zie?
ویرایش:
نویسندگان: Leo Longanesi
سری:
ISBN (شابک) : 9788830446441
ناشر: Longanesi
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 59,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Ci salveranno le vecchie zie? به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آیا عمه های پیرمان ما را نجات خواهند داد؟ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب آیا عمه های پیرمان ما را نجات خواهند داد؟
خاله‌های پیر، همه معلمان، «ساقه‌های بلوط، با ریشه‌های بسیار محکم»، «نگهبانان نظم کلاسیک»، «ژاندارم‌های وفادار دولت» و حتی بیشتر به بخل وفادارتر به عنوان «نشانه‌ای از زینت» هستند. عمل ایمانی... اصل اخلاقی... هنجار تربیتی». لئو لونگانسی، شلاق زن عاشقانه آداب و رسوم، به خوبی می‌دانست که عمه‌های پیر، به‌ویژه در خطر انقراض، ما را نجات نمی‌دهند، مانند نیم تنه‌های پرشده در اتاق زیر شیروانی قرار می‌گیرند، که توسط پیشرفت بیرون رانده شده‌اند و خواهرزاده‌هایی با رویاهای رنگارنگ. آنها حتی در آن زمان (در سال 1953) نشان بورژوازی با صراحت استانی باستانی بودند که استخوان های شهر را ساخته بود و آن را پابرجا نگه داشته بود، که عاشق چیزهای محکم و خوش ساخت بود: لونگانسی از دور به آن نگاه می کند. احترام و یه ذره دلتنگی
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Le vecchie zie, tutte maestre, "fusti di quercia, dalle radici ben solide", "custodi dell'ordine classico", "fedeli gendarmi dello stato", e ancor più fedeli all'avarizia come "segno di decoro... atto di fede... principio morale... norma pedagogica". Romantico fustigatore dei costumi, Leo Longanesi sapeva benissimo che le vecchie zie, specie in via di estinzione, non ci avrebbero salvato, messe in soffitta come busti impagliati, spodestate dal progresso e da nipoti coi sogni a colori. Erano l'emblema di una borghesia dal candore provinciale antica già allora (nel 1953), che aveva fatto le ossa al paese e l'aveva tenuto in piedi, che amava le cose solide e ben fatte: Longanesi la guarda da lontano, con rispetto e un pizzico di nostalgia.
