Christian Ritual and the Creation of British Slave Societies, 1650-1780

این مطالعه نگاهی جدید و چالش برانگیز به موسسات و اعمال مسیحی در مستعمرات کارائیب بریتانیا و جنوب آمریکا ارائه می‌کند. نیکلاس ام بیزلی با تمرکز بر جوامع مزرعه در باربادوس، جامائیکا، و کارولینای جنوبی دریافت که سنت عبادت مذهبی در این مکان‌ها پر جنب و جوش‌تر و عمیق‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد در مسیحیت اروپایی ریشه داشت. بعلاوه، بیزلی استدلال می کند که وابستگی استعمارگران سفیدپوست به تداوم مذهبی کاملاً نژادی شده بود. آداب و رسوم کلیسا، آیین های مقدس، و مراسم وسیله ای برای تنظیم برده داری و ابراز سفیدی بود.

با تکیه بر ترکیبی از روش‌های تاریخی و مردم‌شناسی، بیزلی موضوعاتی مانند معماری کلیسا، آداب و رسوم صندلی‌های پیشرو، ازدواج، غسل تعمید، عشای ربانی و تشییع جنازه را پوشش می‌دهد. مستعمره نشینان محیطی را در زمان و مکان مقدس ایجاد کردند که مناسک آنها را برای حداکثر تأثیر اجتماعی در نظر می گرفت و با خصوصی کردن برخی از آیین ها و دسترسی افراد رنگین پوست به مناسک، امتیاز و قدرت خود را ابراز می کردند. بیزلی در تمام طول زمان نسبت به اینکه چگونه این فرهنگ عبادت تغییر کرد، زیرا هر مستعمره به شرایط سیاسی، محیطی و جمعیتی خود در طول زمان واکنش نشان می داد، حساس است. عوامل محلی مؤثر بر شرکت در مراسم مسیحیت و چگونگی، زمان و مکان برگزاری این آیین‌ها می‌تواند شامل ساختار کلیسای انگلیکن باشد که نسبت به خانه در انگلستان کمتر سلسله مراتبی و متمرکز داشت. سطح تنش بین انگلیکن ها و پروتستان ها؛ تداوم باورهای مذهبی آفریقایی؛ و نگرش استعمارگران نسبت به افراد رنگین پوست آزاد و بردگان نخبه.

این کتاب تاریخ نگاری موجود را غنی می کند که از قدرت فرهنگی مسیحیت مذهبی در اوایل جنوب و دریای کارائیب بریتانیا غفلت می کند و شرح جدیدی از ترجمه ارائه می دهد. مسیحیت انگلیسی مدرن اولیه تا اوایل آمریکا.

This study offers a new and challenging look at Christian institutions and practices in Britain’s Caribbean and southern American colonies. Focusing on the plantation societies of Barbados, Jamaica, and South Carolina, Nicholas M. Beasley finds that the tradition of liturgical worship in these places was more vibrant and more deeply rooted in European Christianity than previously thought. In addition, Beasley argues, white colonists’ attachment to religious continuity was thoroughly racialized. Church customs, sacraments, and ceremonies were a means of regulating slavery and asserting whiteness.

Drawing on a mix of historical and anthropological methods, Beasley covers such topics as church architecture, pew seating customs, marriage, baptism, communion, and funerals. Colonists created an environment in sacred time and space that framed their rituals for maximum social impact, and they asserted privilege and power by privatizing some rituals and by meting out access to rituals to people of color. Throughout, Beasley is sensitive to how this culture of worship changed as each colony reacted to its own political, environmental, and demographic circumstances across time. Local factors influencing who partook in Christian rituals and how, when, and where these rituals took place could include the structure of the Anglican Church, which tended to be less hierarchical and centralized than at home in England; the level of tensions between Anglicans and Protestants; the persistence of African religious beliefs; and colonists’ attitudes toward free persons of color and elite slaves.

This book enriches an existing historiography that neglects the cultural power of liturgical Christianity in the early South and the British Caribbean and offers a new account of the translation of early modern English Christianity to early America.