Chinese Independent Animation: Renegotiating Identity in Modern China

این مطالعه در مورد انیمیشن «مستقل» ابعادی بی سر و صدا برانداز و پر جنب و جوش از فرهنگ معاصر چین را باز می کند که تاکنون به اندازه هنر مخالف یا فعالیت سیاسی مورد توجه قرار نگرفته است. با توجه به دایره رسانه ای مرسوم تولید، توزیع و مصرف، علاقه علمی به انیمیشن چینی در دهه گذشته افزایش یافته است. با این حال، بخش "مستقل" تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. نویسنده با تمرکز بر هنرمندان مستقل متمایز مانند پیسان و لی لی، و قرار دادن آثار آنها در محیط زیست رسانه ای امروزی، رابطه بین این ژانر و تحول اجتماعی-فرهنگی چین معاصر را بررسی می کند. نویسنده استدلال می‌کند که انیمیشن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا ماهیت متن انیمیشن چند لایه است و به تفسیرها و راه‌های درگیر شدن چندگانه داده می‌شود. نویسنده از طریق بررسی توانایی‌های این نهاد رسانه‌ای «مستقل» بررسی می‌کند که چگونه این شکل فرهنگی چند وجهی ابهاماتی را آشکار می‌کند که تضادهای موازی در هنر و جامعه را نشان می‌دهد. با انجام این کار، انیمیشن مستقل «آینه» مناسبی را برای بررسی چگونگی بحث در مورد تحولات اجتماعی اخیر و اینکه چگونه برخی از پزشکان راه‌های مؤثری برای بحث در مورد واقعیت پساسوسیالیستی در پیکربندی سیاسی کنونی یافته‌اند، فراهم می‌کند.

This study of ‘independent’ animation opens up a quietly subversive and vibrant dimension of contemporary Chinese culture which, hitherto, has not received as much attention as dissident art or political activism. Scholarly interest in Chinese animation has increased over the last decade, with attention paid to the conventional media circle of production, distribution and consumption. The ‘independent’ sector has been largely ignored however, until now. By focusing on distinctive independent artists like Pisan and Lei Lei, and situating their work within the present day media ecology, the author examines the relationship between the genre and the sociocultural transformation of contemporary China. Animation, the author argues, has a special significance, as the nature of the animation text is itself multilayered and given to multiple interpretations and avenues of engagement. Through an examination of the affordances of this ‘independent’ media entity, the author explores how this multifaceted cultural form reveals ambiguities that parallel contradictions in art and society. In so doing, independent animation provides a convenient ‘mirror’ for examining how recent social upheavals have been negotiated, and how certain practitioners have found effective ways for discussing the post-Socialist reality within the current political configuration.