China’s Uneven and Combined Development

این کتاب تئوری توسعه ناهموار و ترکیبی را بسیج می کند تا محرک های اقتصادی ژئوپلیتیکی ظهور چین را آشکار کند. هدف، توضیح شکل‌گیری و مسیر «سیستم انباشت» اقتصادی آن - که ترکیبی مخدوش‌کننده از اشکال دولتی و نئولیبرال سرمایه‌داری باقی می‌ماند - به عنوان نتیجه تعامل ژئوپلیتیکی چین با ایالات متحده آمریکا در مراحل پایانی جنگ سرد، و مشارکت آن در ساخت شبکه های تولید جهانی (GPN). ترس از فاجعه ژئوپلیتیکی، چین را به سمت باز کردن اقتصاد خود سوق داد، در حالی که GPN ها به چین امکان تولید مازاد صادرات قابل توجهی را دادند که می توانست از طریق بانک های دولتی به عنوان اعتبار ارزان و یارانه به شرکت های دولتی بزرگ، یکپارچه و تحت کنترل سیاسی بازیافت شود. به این ترتیب، هم‌افزایی بین بخش‌های «نئولیبرال» و «کینزی-فوردیست» اقتصاد پدید آمد، در حالی که دولت ملی-سرزمینی شکل خود را حفظ کرد و کارکردهای خود را گسترش داد. این کتاب شرح می‌دهد که چگونه این اتکا به مازاد صادرات، چین را به شدت در برابر شوک‌های خارجی آسیب‌پذیر می‌کند – که باعث ایجاد یک واکنش محرک پولی و مالی دراماتیک به بحران سال 2008 شد، حتی در حالی که توهم «جدایی» اقتصادی از اقتصاد جهانی را حفظ کرد. در نهایت، نقش رو به رشد دولت در مدل اقتصادی بحران زده کنونی و همچنین توسعه گرایی ژئواکونومیک و ژئوپلیتیکی کنونی چین در زمینه هایی مانند طرح کمربند و جاده و نظامی شدن دریاهای چین شرقی و جنوبی را بررسی می کند.

This book mobilises the theory of uneven and combined development to uncover the geopolitical economic drivers of China’s rise. The purpose is to explain the formation and trajectory of its economic ‘accumulation system’ — which remains a confounding hybrid of statist and neoliberal forms of capitalism — as the outcome of China’s geopolitical engagement of the USA during the late stages of the Cold War, and its participation in manufacturing global production networks (GPNs). Fear of geopolitical catastrophe drove China to open its economy, while GPNs enabled China to generate substantial export surpluses which could be recycled through state-owned banks as cheap credit and subsidies to large, vertically integrated and politically-controlled state-owned enterprises. In this way, a synergy emerged between the ‘neoliberal’ and ‘Keynesian-Fordist’ sectors of the economy, while the national-territorial state retained its form and expanded its functions. The book chronicles how this reliance on export surpluses, however, rendered China extremely vulnerable to external shocks — prompting a dramatic monetary and fiscal stimulus response to the crisis of 2008, even while sustaining the illusion of economic ‘decoupling’ from the global economy. Finally, it examines the growing role of the state in the current crisis-ridden economic model, as well as China’s current geoeconomic and geopolitical expansionism in areas such as the Belt and Road Initiative and the militarisation of the East and South China Seas.